నిజం చెప్పలేక ఫేక్ స్మైల్ వేసుకోవడం అలసటగా అనిపిస్తుందా?
ఒక్కసారి ఆలోచించు — ఎన్ని సార్లు ఎవరో నీతో “ఏమయ్యింది?” అని అడిగినప్పుడు “ఏమీ కాదు” అన్నావు?
ఎన్ని సార్లు “సరే ఉన్నావా?” అని అడిగితే, “అవును” అని ఫేక్ స్మైల్ వేసి మ్యాటర్ చేంజ్ చేశావు?
ఇది చిన్న విషయం కాదు రా… ఇది “ఎమోషనల్‌గా ఎగ్జాస్టెడ్” అవుతున్నదనడానికి ఫస్ట్ సైన్.
మనం ఫేక్ స్మైల్ ఎందుకు వేస్తాం?
ఫేక్ స్మైల్ అంటే దొంగ సంతోషం కాదు… అది సెల్ఫ్ ప్రొటెక్షన్.
అంటే మనం నిజం చెప్పడం వల్ల సిట్యుయేషన్ ఆక్వర్డ్ అవుతుందేమో, లేదా వాళ్లు అర్థం చేసుకోరేమో అనిపించి మనం మాస్క్ వేసుకుంటాం.
ఉదాహరణకి,
నీ క్లోస్ ఫ్రెండ్ ఏదో హర్ట్ చేసాడు.
నువ్వు ఇన్‌సైడ్‌లో దాని గురించి వందసార్లు ఆలోచిస్తున్నావు, కానీ బయటకు మాత్రం “ఇది చిన్న విషయం రా” అని నవ్వేస్తావు.
ఎందుకంటే, కాన్‌ఫ్రంట్ చేయడానికి ధైర్యం లేదు లేదా పీస్ మెయింటైన్ చేయాలని అనుకుంటున్నావు.
మరొక రీజన్ — సోషల్ ఇమేజ్.
మనకు సొసైటీలో స్ట్రాంగ్‌గా కనిపించాలనే ప్రెజర్ ఉంటుంది.
“ఎమోషనల్‌గా బలహీనుడు” అనిపించుకోకూడదనే భయం.
అందుకే మనం స్మైల్ వేస్తాం, థో ఇన్‌సైడ్ వీర్ లిటరల్లీ బ్రేకింగ్ అపార్ట్.
ఫేక్ స్మైల్ వేసిన తర్వాత ఎందుకు తలనొప్పి, అలసట, ఎంప్టీనెస్ వస్తుంది?
మన బాడీ అబద్ధాలు తట్టుకోదు.
మైండ్ అర్థం చేసుకుంటుంది — “ఇది నిజం కాదు.”
నువ్వు ప్రతి సారి ఫేక్ స్మైల్ వేస్తున్నప్పుడు, నీ మెదడు స్ట్రెస్ మోడ్లోకి వెళ్తుంది.
సైన్స్ చెబుతుంది — మనం మన ఫీలింగ్స్ సప్రెస్ చేసినప్పుడు, కార్టిసోల్ (స్ట్రెస్ హార్మోన్) లెవెల్స్ పెరుగుతాయి.
అదే కారణం నీకు రాత్రి నిద్ర ప్రాపర్‌గా రాదు, స్మాల్ థింగ్స్ కూడా పెద్దగా అనిపిస్తాయి.
నువ్వు డే పూర్తయ్యే సరికి “ఏం చేసానో తెలియదు కానీ అలసిపోయా” అనిపిస్తుంది కదా?
అది ఎమోషనల్ టైర్డ్‌నెస్.
మనసు ప్రిటెండ్ చేయడం వల్ల బాడీ ఎనర్జీ యూజ్ అవుతుంది.
కనుక, ఫేక్ స్మైల్ కూడా ఒక ఎమోషనల్ వర్కౌట్ లాంటిదే.
నిజం చెప్పడం అంత ఈజీ ఎందుకు కాదు?
ఎందుకంటే మనం ట్రూత్ చెప్పడం అంటే ప్రాబ్లమ్ క్రియేట్ చేయడం అని నేర్చుకున్నాం.
చిన్నప్పటి నుండి “అది చెప్పొద్దు, వాళ్లకి హర్ట్ అవుతుంది” అని నేర్పించబడ్డాం.
కానీ గ్రాడ్యువల్లీ అది హ్యాబిట్ అయింది.
ఇప్పుడు మనం గ్రోన్-అప్ అయినా కూడా, మనం హానెస్ట్ అవ్వడం డేంజరస్ అని ఫీల్ అవుతాం.
ఉదాహరణకి,
నీ దగ్గరి వ్యక్తి నిన్ను ఇగ్నోర్ చేస్తున్నాడు.
నువ్వు ఫీల్ అవుతున్నావు, కానీ చెప్పితే “ఎందుకింత ఓవర్ రియాక్ట్ అవుతున్నావు?” అని అంటారు.
దాంతో మళ్ళీ నువ్వు సైలెంట్ అయిపోతావు.
సైలెంట్ అవ్వడం అంటే పీస్‌ఫుల్ అనిపించదు.
అది బాటిల్‌డ్-అప్ ఎమోషన్.
ఇది ఇవెంచువల్లీ ఆంగర్, ఫ్రస్ట్రేషన్, డిప్రెషన్‌గా బయటకు వస్తుంది.
నిజం చెప్పడం అంటే ఫైట్ చేయడం కాదు
చాలామందికి నిజం చెప్పడం అంటే ఆర్గ్యూ చేయడం అనిపిస్తుంది.
కానీ నిజం చెప్పడం అంటే ఫైట్ కాదు — అది క్లారిటీ.
నువ్వు “నన్ను ఇది హర్ట్ చేసింది” అని కాల్మ్‌గా చెప్పడం ద్వారా
- నిన్ను నువ్వు రిస్పెక్ట్ చేస్తున్నావు,
- ఆ రిలేషన్‌షిప్‌కి జెన్యూన్ ఛాన్స్ ఇస్తున్నావు.
ఫేక్ స్మైల్‌తో ఉన్నప్పుడు, రిలేషన్‌షిప్ సూపర్‌ఫిషియల్ అవుతుంది.
మాటలు బాగానే ఉంటాయి కానీ బాండ్ గ్రాడ్యువల్లీ హాలో అవుతుంది.
ఒకసారి ఆగి ఆబ్జర్వ్ చేయి…
ఎప్పుడైనా ఎవరో ముందు ఫేక్ స్మైల్ వేసి, వెనక్కి తిరిగి సై వేశావా?
లేదా మిర్రర్‌లో చూసుకుని “ఇలా ఎంతకాలం ఫేక్ అవ్వగలను?” అని ఆలోచించావా?
ఆ సై అంటే నీ మైండ్ సిగ్నల్ ఇస్తోంది —
“ఇంకా ఈ యాక్టింగ్ అవసరం లేదు.”
అసలు నిజం ఏంటంటే — మనసు ఎప్పుడూ నిజం చెప్పాలని కోరుకుంటుంది.
అది మనం అడ్డుకుంటున్నాం అంతే.
ఫేక్ స్మైల్ ఎందుకు అడిక్షన్ అవుతుంది?
ఇది ఒక కోపింగ్ మెకానిజం.
నిజాన్ని దాచడం వల్ల షార్ట్-టెర్మ్ రిలీఫ్ వస్తుంది.
ఎందుకంటే, “ఇప్పుడు సిట్యుయేషన్ కంట్రోల్‌లో ఉంది” అనిపిస్తుంది.
కానీ గ్రాడ్యువల్లీ అది ప్యాటర్న్ అవుతుంది.
నీ బ్రెయిన్ నేర్చుకుంటుంది — “నిజం చెప్పకపోవడమే సేఫ్.”
దాంతో లాంగ్ రన్‌లో నువ్వు ఎమోషనల్‌గా నంబ్ అవుతావు.
అంటే,
సాడ్ అయినప్పుడు కన్నీళ్లు రావు,
హ్యాపీ అయినప్పుడు కూడా ఎగ్జైట్‌మెంట్ ఉండదు.
మిగిలేది — న్యూట్రల్, ఎమ్ప్టీ ఫీలింగ్ మాత్రమే.
మనం ఎప్పుడు బ్రేక్ అవుతాం?
ఒక రోజు చిన్న విషయం కూడా అన్‌బేరబుల్ అవుతుంది.
ఎందుకంటే ఇయర్స్ ఆఫ్ ఫేక్ స్మైలింగ్, సప్రెస్‌డ్ ఎమోషన్స్ బిల్డ్‌అప్ అవుతుంటాయి.
ఆ టైమ్‌లో ఎవరో ఒకరిని బ్లేమ్ చేస్తాం కానీ యాక్చువల్ రీజన్ — మనమేం చెప్పలేకపోవడం.
ఒక చిన్న ఎగ్జాంపుల్:
ఎవరైనా “నీకు అటిట్యూడ్ ఎక్కువ” అని అంటారు.
నువ్వు ఇన్‌సైడ్‌లో ఎక్స్‌ప్లోడ్ అవుతావు, ఎందుకంటే వారు నిజంగా అర్థం చేసుకోలేదు.
అది ఒక లాంగ్ చెయిన్ రియాక్షన్ —
నువ్వు ఇయర్స్‌గా బాటిల్‌డ్ ఎమోషన్స్ పెట్టి ఫేక్‌గా స్మైల్ చేసినదానికి అవుట్‌కమ్.
నిజం చెప్పడం నేర్చుకోవడం ఎలా?
- చిన్న విషయాల దగ్గర మొదలు పెట్టు.
ఎవరో హర్ట్ చేసారు అంటే కాల్మ్‌గా చెప్పు — “అది నన్ను బాధపెట్టింది.”
వాళ్లు రియాక్ట్ అయినా పర్లేదు, అట్ లీస్ట్ నువ్వు నిజం చెప్పావు. - సెల్ఫ్ అవేర్నెస్ బిల్డ్ చేసుకో.
నువ్వు ఫేక్ స్మైల్ వేస్తున్నప్పుడు రికగ్నైజ్ చేయి.
“ఇప్పుడు నేను ఎందుకు స్మైల్ వేస్తున్నాను?” అని నీకు నువ్వే అడుగు. - బౌండరీస్ సెట్ చేయి.
నిజం చెప్పడం అంటే ఎవరి మీద ఫైర్ అవ్వడం కాదు.
అది నీ లిమిట్స్ ఎక్స్‌ప్లెయిన్ చేయడం.
“ఇలా చేయడం నాకు డిస్‌కంఫర్ట్ కలిగిస్తుంది” అని ఓపెన్‌గా చెప్పడం. - ఎమోషనల్ హానెస్టీ ప్రాక్టీస్ చేయి.
ఎప్పుడూ పాజిటివ్‌గా కనిపించాల్సిన అవసరం లేదు.
సాడ్ డేస్ కూడా లైఫ్‌లో భాగమే.
వాటిని అక్సెప్ట్ చేయడం కూడా కరేజ్. - సపోర్టివ్ పీపుల్‌ని చూస్ చేయి.
వాళ్లు నీ నిజాయితీని అప్రిషియేట్ చేస్తే, నీకి ఎమోషనల్ హీలింగ్ జరుగుతుంది.
మనసుకి నిజం చెప్పడం అంటే థెరపీ లాంటిది
నిజం చెప్పడం అంటే ఎవరినీ ఎక్స్‌పోజ్ చేయడం కాదు.
అది నిన్ను హీల్ చేసుకోవడం.
నీకు హర్ట్ అయినా అడ్మిట్ చేయడం,
నీకు ఫియర్ ఉన్నా అక్సెప్ట్ చేయడం — ఇవే మెంటల్ పీస్‌కి మొదటి స్టెప్స్.
నిజం చెప్పడం ద్వారా వచ్చే పీస్ ఫేక్ స్మైల్‌తో వచ్చే పీస్ కంటే భిన్నం.
ఫేక్ స్మైల్ ఇచ్చే పీస్ టెంపరరీ,
నిజం ఇచ్చే పీస్ పర్మనెంట్.
నిజం చెప్పడం వల్ల మొమెంట్ పెయిన్‌ఫుల్ అవుతుంది కానీ ఫేక్ స్మైల్ వేయడం వల్ల లైఫ్ పెయిన్‌ఫుల్ అవుతుంది.
నీ మనసు ఎప్పుడూ జెన్యూన్‌గా ఉండాలని కోరుకుంటుంది.
దాన్ని అలౌ చేయి.
ఎందుకంటే, నిజం చెప్పడం అంటే బోల్డ్ యాక్ట్ కాదు — అది ఫ్రీడం.
ఇలాంటి మైండ్‌సెట్‌కి సమాధానం ఇక్కడ ఉంది → [ఫ్రెండ్ సర్కిల్‌లో కొత్త వాళ్లను కలిసినప్పుడు నీ మైండ్ ఎందుకు బ్లాక్ అవుతుంది?]
అందంగా అనిపించిన భావాన్ని పదాల్లో మార్చే నైపుణ్యం, ప్రతి వాక్యంలో తలపోసే సున్నితత్వం… ఇవే సంజన రాతల్లో ప్రత్యేకత. ప్రేమ, నమ్మకం, ఒత్తిడిలాంటి భావోద్వేగాల్ని నిండుగా చెప్పేలా, కానీ చదివినవాళ్ల గుండె నొప్పించకుండా రాయడమే ఆమె శైలి. ఆమె వాక్యాల్లో తడిచినపుడు, మీ జీవితపు చిన్న మజిలీ గుర్తొస్తుందనిపించకమానదు.
