ఇంట్లో వేరే, బయట వేరే వ్యక్తిగా ఫీల్ అవుతున్నావా?
నీకు ఎప్పుడైనా ఇలా అనిపించిందా — ఇంట్లో నువ్వు ఒకలా ఉంటావు, కానీ బయట (ఫ్రెండ్స్, ఆఫీస్, కాలేజ్, సోషల్ సర్కిల్లో) పూర్తిగా వేరే వ్యక్తిగా మారిపోతావు?
ఇంట్లో నువ్వు సైలెంట్, కెర్ఫుల్, ఆల్మోస్ట్ ఇన్విజిబుల్ టైప్… కానీ బయట కాన్ఫిడెన్స్తో, జోక్స్ పేలుస్తూ, ఎనర్జెటిక్గా ఉంటావు. లేదా కొన్ని సందర్భాల్లో దానికి కంప్లీట్ రివర్స్ — బయట ఇంట్రోవర్ట్గా, ఆక్వర్డ్గా, కానీ ఇంట్లో మాత్రమే ఓపెన్గా, కాన్ఫిడెంట్గా.
అలా రెండు వెర్షన్స్గా ఫీల్ అవ్వడం చాలా కామన్. కానీ ఇంటరెస్టింగ్గా ఏమిటంటే — ఇది “ఫేక్” అనిపించినా, యాక్చువల్లి అది మన బ్రెయిన్ ప్రొటెక్ట్ చేసుకునే నేచురల్ ప్యాటర్న్.
“మనం ఎవరం?” అన్న ప్రశ్నకి సింపుల్ ఆన్సర్ లేదు
మన క్యారెక్టర్ అనేది వన్ ఫిక్స్డ్ థింగ్ కాదు. సైకాలజీలో దీనిని “సెల్ఫ్ కాన్సెప్ట్ ఫ్లూయిడిటీ” అంటారు. అంటే మనం ఎవరం అన్నది, మనం ఎక్కడ ఉన్నామో, ఎవరితో ఉన్నామో దాని మీద ఆధారపడుతుంది.
ఉదాహరణకి — ఇంట్లో పేరెంట్స్ ముందు నువ్వు రెస్పెక్ట్ఫుల్, కామ్, పాలైట్గా ఉంటావు.
కానీ ఫ్రెండ్స్ దగ్గర సేమ్ పర్సన్ చమత్కారం చెబుతాడు, స్లాంగ్లు వాడతాడు, లౌడ్గా నవ్వుతాడు.
అదే వ్యక్తి — కానీ కాంటెక్స్ట్ చెంజ్ అయ్యింది కాబట్టి బిహేవియర్ కూడా మార్చుకున్నాడు.
సిగ్మండ్ ఫ్రాయిడ్ థియరీ ప్రకారం, మనలో మూడు పార్ట్స్ ఉంటాయి — ఐడీ, ఈగో, సుపరీగో.
ఇంటి ఎన్విరాన్మెంట్లో “సుపరీగో” (రూల్స్, ఎక్స్పెక్టేషన్స్) డామినేట్ అవుతుంది. బయటకి వెళ్ళగానే “ఐడీ” (ఇన్స్టింక్ట్స్, ఫన్, ఫ్రీడమ్) బయటపడుతుంది. ఈగో ఆ రెండింటి మధ్య బ్యాలెన్స్ చేస్తుంది.
సో, వెన్ యూ ఫీల్ లైక్ టూ డిఫరెంట్ పీపుల్, ఇట్స్ నాట్ దట్ యూ ఆర్ ఫేక్.
ఇట్స్ జస్ట్ యువర్ ఈగో అడ్జస్టింగ్ ది సెట్టింగ్స్ అకార్డింగ్ టు ది ఎన్విరాన్మెంట్.
“ఫేక్” అనే గిల్ట్ ఎందుకు వస్తుంది?
ఒక స్టేజ్లో, మనకు డౌట్ వస్తుంది —
“నేను నిజంగా నేనా? లేక సిట్యువేషన్కి యాక్టింగ్ చేస్తున్నానా?”
దానికి మెయిన్ రీజన్ — మన సొసైటీ ఆతెంటిసిటీని ఐడలైజ్ చేస్తుంది.
“బీ యువర్సెల్ఫ్”, “డోంట్ చెంజ్ ఫర్ ఎనీవన్”, “స్టే ట్రూ టు హూ యూ ఆర్” అన్న మోటివేషనల్ కోట్స్ సోషల్ మీడియాలో ఫ్లడ్లా వస్తాయి.
కానీ రియాలిటీలో — మనం ఎప్పుడూ సేమ్గా ఉండడం పాసిబుల్ కాదు.
ఒక ఇంట్రోవర్ట్ వ్యక్తి ఆఫీస్ ప్రెజెంటేషన్లో కాన్ఫిడెంట్గా మాట్లాడటానికి “ఫేక్” అవ్వడం కాదు — అది అడాప్టబిలిటీ.
ఒక ఎక్స్ట్రోవర్ట్ వ్యక్తి ఇంట్లో కామ్గా ఉండటానికి “ఫేక్” అవ్వడం కాదు — అది రెస్పెక్ట్.
ఫేక్ అనేది ఇంటెన్షనల్ మానిప్యులేషన్. కానీ అడాప్టేషన్ అనేది ఎమోషనల్ ఇంటెలిజెన్స్.
ఇంట్లో మనం ఎందుకు సప్రెస్ అవుతాం?
ఇంట్లో మనం ఎక్కువగా “రోల్” ప్లే చేస్తుంటాం —
అబ్బాయిగా అయితే “రెస్పాన్సిబుల్”, “స్ట్రాంగ్” లుక్ మెయింటైన్ చేయాలి.
అమ్మాయిగా అయితే “పాలైట్”, “కంట్రోల్డ్”గా ఉండాలి.
పేరెంట్స్ లేదా ఎల్డర్స్ ముందు మన ఒపీనియన్స్ ఓపెన్గా చెప్పలేము.
“మాట తక్కువగా, వినయం ఎక్కువగా” అని నేర్పించబడతాం.
దీంతో ఒక సబ్టిల్ ప్రెజర్ బిల్డ్ అవుతుంది —
మన యాక్చువల్ థాట్స్, ఇన్సెక్యూరిటీస్, ఐడియాస్ మనలోనే దాచుకుంటాం.
మన ఎక్స్ప్రెషన్కి రూమ్ లేకపోవడం వలన మన పర్సనాలిటీ టూ-లేయర్డ్గా మారిపోతుంది.
సైకాలజీలో దీనిని “మాస్కింగ్” అంటారు —
అంటే మన ఎమోషన్ లేదా ఐడెంటిటీని టెంపరరీగా హైడ్ చేయడం, సర్వైవల్ కోసం.
ఇది ఆటిజం స్పెక్ట్రంలో ఎక్కువగా డిస్కస్ అవుతుంది కానీ, సోషల్ ఫంక్షనింగ్లో ఆల్మోస్ట్ అందరికీ ఇది ఉంది.
బయట మనం ఎందుకు ఫ్రీగా ఫీల్ అవుతాం?
బయట మనం ఛూస్ చేసిన పీపుల్తో ఉంటాం —
ఫ్రెండ్స్, కాలీగ్స్, పార్ట్నర్స్… వీరితో మనం జడ్జ్మెంట్ తక్కువగా అనుకుంటాం.
మన జోక్స్, ఇంటరెస్ట్స్, ఎక్స్ప్రెషన్స్ యాక్సెప్ట్ అవుతాయని భావిస్తాం.
అందుకే బయట మన ఎనర్జీ నేచురల్లీ ఓపెన్ అవుతుంది.
అది “ఫ్రీడమ్ జోన్”.
మనలో దాచుకున్న ప్లేఫుల్, స్పాంటేనియస్, ఎక్స్ప్రెసివ్ వెర్షన్ బయటికి వస్తుంది.
కానీ ఇంటరెస్టింగ్గా — అదే వెర్షన్ ఇంట్లో చూపించాలంటే హెసిటేషన్ వస్తుంది.
“ఇవాళ నిన్ను సీరియస్గా ట్రీట్ చేయరు”, “చిన్నపిల్లలా అనుకుంటారు” అనే ఫియర్.
అందుకే చాలా మంది బయట వైబ్రెంట్గా ఉంటారు కానీ ఇంట్లో డల్గా కనిపిస్తారు.
కానీ లాంగ్ రన్లో ఈ డ్యుయాలిటీ మనల్ని డ్రైన్ చేస్తుంది
ఎందుకంటే రెండు వెర్షన్స్ బ్యాలెన్స్ చేయడం ఎగ్జాస్టింగ్.
బయట కాన్ఫిడెంట్గా బిహేవ్ చేయడం, ఇంట్లో సైలెంట్గా ఉండడం —
మన బ్రెయిన్కి ఒక కన్ఫ్యూజన్ స్టేట్ కలిగిస్తుంది.
రాత్రి బైటినుంచి వచ్చి మిర్రర్లో చూసుకున్నప్పుడు “హూ ఆమ్ ఐ రియల్లీ?” అనే క్వశ్చన్ ఆటోమేటికల్లీ వస్తుంది.
ఇది లాంగ్-టర్మ్గా మెంటల్ ఫటigue, ఐడెంటిటీ కన్ఫ్యూజన్, లోన్లీనెస్కి దారి తీస్తుంది.
హార్వర్డ్ సైకాలజీ రీసెర్చ్ ప్రకారం, కన్సిస్టెంట్ సెల్ఫ్-ఎక్స్ప్రెషన్ లేకపోవడం డిప్రెషన్ సింప్టమ్స్ ట్రిగ్గర్ చేస్తుంది.
దానికి సొల్యూషన్ ఏమిటి?
1. ఆబ్జర్వ్ వితౌట్ జడ్జింగ్.
మొదటిగా నీ బిహేవియర్లో డిఫరెన్స్ నోటిస్ చెయ్ కానీ గిల్ట్ పడకు.
ఇంటి వెర్షన్, బయట వెర్షన్ రెండు కూడా వాలిడ్ పార్ట్స్ ఆఫ్ యూ.
2. ఐడెంటిఫై సేఫ్ పీపుల్.
ఇంట్లోనో బయటనో — ఎవరైనా ఒక వ్యక్తితో అయినా నువ్వు ఫుల్లీ ఓపెన్గా ఉండగలగాలి.
ఆ ఒక్క జెన్యూయిన్ స్పేస్ చాలాసార్లు ఎమోషనల్ స్టెబిలిటీ ఇస్తుంది.
3. గ్రాడ్యువల్లీ బ్లెండ్ బోత్ వెర్షన్స్.
ఉదాహరణకి — ఇంట్లో కొంచెం ఫన్ సైడ్ చూపించు. బయట కొంచెం డెప్త్గా మాట్లాడడం ట్రై చెయ్.
స్లోలీ రెండు సైడ్స్ మర్జ్ అవుతాయి.
4. డోంట్ రొమాంటిసైజ్ “వన్ ఫిక్స్డ్ ఐడెంటిటీ”.
మన పర్సనాలిటీ ఇవాల్వ్ అవుతుంది. నీ టీనేజ్లో ఉన్న “నువ్వు”, ఇప్పుడు ఉన్న “నువ్వు” ఒకేలా ఉండరు.
గ్రోత్ అంటే కాన్ట్రాడిక్షన్స్ యాక్సెప్ట్ చేయడం.
5. ప్రాక్టీస్ సెల్ఫ్ ఎక్స్ప్రెషన్ డైలీ.
రైటింగ్, జర్నలింగ్, ఆర్ట్, టాకింగ్ టు మిర్రర్ — ఏదైనా ఒక ఔట్లెట్ ఉండాలి.
అది మన ఇన్నర్ అండ్ ఔటర్ సెల్ఫ్ మధ్య బ్రిడ్జ్గా పనిచేస్తుంది.
ఒక సింపుల్ ఎగ్జాంపుల్
ఇమాజిన్ రామ్ అనే వ్యక్తి.
ఇంట్లో పేరెంట్స్ ముందు క్వైట్, డిసిప్లిన్డ్ బాయ్.
కానీ ఫ్రెండ్స్ ముందు లైఫ్ ఆఫ్ ది పార్టీ.
ఒక రోజు రామ్ తాను “ఫేక్” అవుతున్నానని అనిపించుకున్నాడు.
కానీ థెరపిస్ట్ అతనికి చెప్పింది — “రెండు వెర్షన్స్లోనూ ట్రూత్ ఉంది.
ఒకదాంట్లో నీ ఎంపతి ఉంటుంది, మరొకదాంట్లో నీ ఎనర్జీ ఉంటుంది.”
అదే కాన్సెప్ట్ — ఫేక్ vs ఫ్లూయిడిటీ.
నువ్వు సిట్యువేషన్కి అడ్జస్ట్ అవుతున్నావు, యాక్ట్ చేయడం కాదు.

సొసైటీని సాటిస్ఫై చేయడం కాదు — నిన్ను అర్థం చేసుకోవడం ముఖ్యం
మనకి టీచ్ చేసిన సొసైటీ మోడల్ — కన్సిస్టెంట్ బిహేవియర్ = ఇంటెగ్రిటీ.
కానీ సైకాలజీలో ఇంటెగ్రిటీ అంటే హానెస్టీ విత్ యువర్సెల్ఫ్.
నువ్వు ఎమోషనల్గా సేఫ్ కాకపోతే, నేచురల్లీ డిఫరెంట్ వెర్షన్స్ అవుతావు.
అది కవర్డైస్ కాదు — ఇట్స్ సర్వైవల్.
నిజమైన మ్యాచ్యూరిటీ అంటే —
“నేను బయట ఎలా ఉంటానో, ఇంట్లో కూడా అలానే ఉండాలి” అని ఇన్సిస్ట్ చేయడం కాదు.
“ఎందుకు చెంజ్ అవుతున్నాను?” అని కాల్మ్లీ ఆబ్జర్వ్ చేయడం.
రియల్-లైఫ్ రిఫ్లెక్షన్స్
- చాలా మంది ఆఫీస్లో కాన్ఫిడెంట్ స్పీకర్స్, కానీ ఇంట్లో పేరెంట్స్తో మాట్లాడలేరు.
- చాలామంది రొమాంటిక్ రిలేషన్షిప్స్లో ఓపెన్గా ఉంటారు, కానీ ఫ్రెండ్స్కి ఎమోషన్స్ చెప్పలేరు.
- సోషల్ మీడియాలో ఎక్స్ప్రెసివ్గా ఉండేవారు, రియల్ లైఫ్లో గార్డెడ్గా ఉంటారు.
ఇవన్నీ ఫేక్ కాదని తెలుసుకో.
ఇవి లేయర్స్ — మరియు ప్రతి లేయర్కి ఒక రీజన్ ఉంది.
నీ “ఇంట్లో వెర్షన్” కూడా నువ్వే, నీ “బయట వెర్షన్” కూడా నువ్వే
దీన్ని యాక్సెప్ట్ చేయగలిగితే, మెంటల్ క్లారిటీ వస్తుంది.
బికాజ్ ది మొమెంట్ యూ స్టాప్ ఫైటింగ్ విత్ యువర్ వెర్షన్స్,
యూ స్టార్ట్ బికమింగ్ హోల్.
ఆతెంటిసిటీ అంటే “ఎప్పుడూ ఒకేలా ఉండడం” కాదు.
ఆతెంటిసిటీ అంటే — “ఏ సిట్యువేషన్లోనైనా, నేను ఏం ఫీల్ అవుతున్నానో అర్థం చేసుకుని యాక్ట్ అవ్వడం.”
సో నెక్స్ట్ టైమ్ నీకు “ఇంట్లో వేరే, బయట వేరే” అనిపిస్తే —
నీపై డౌట్ పడకు.
అది ఫేక్ కాదు, అది హ్యూమన్.
ఇది ఎందుకు జరుగుతుందో ఎప్పుడైనా ఆలోచించావా? → [ఫ్రెండ్ సర్కిల్లో కొత్త వాళ్లను కలిసినప్పుడు నీ మైండ్ ఎందుకు బ్లాక్ అవుతుంది?]

అందంగా అనిపించిన భావాన్ని పదాల్లో మార్చే నైపుణ్యం, ప్రతి వాక్యంలో తలపోసే సున్నితత్వం… ఇవే సంజన రాతల్లో ప్రత్యేకత. ప్రేమ, నమ్మకం, ఒత్తిడిలాంటి భావోద్వేగాల్ని నిండుగా చెప్పేలా, కానీ చదివినవాళ్ల గుండె నొప్పించకుండా రాయడమే ఆమె శైలి. ఆమె వాక్యాల్లో తడిచినపుడు, మీ జీవితపు చిన్న మజిలీ గుర్తొస్తుందనిపించకమానదు.
