ఏరా, ఇప్పుడు ఫోన్ స్క్రీన్ మీదే కళ్ళు పారేసి చదువుతున్నావ్ కదా? ఒక్క నిమిషం పక్కకి పెట్టు బాస్. అవును, నిజంగా పక్కకి పెట్టి చూడు. ఇప్పుడు నిన్ను నువ్వు అడుగు… “అరే, నేను బావున్నానా? లేదా జస్ట్ బిజీగా ఉండి మర్చిపోతున్నానా?” అంతే కదా, ఈ రోజుల్లో మనమంతా అలాగే ఉన్నాం. ఉదయం లేచింది మొదలు రాత్రి పడుకునేవరకు ఫోన్ చేతిలోనే. స్క్రోల్ చేస్తూ, లైక్స్ కొడుతూ, స్టోరీలు చూస్తూ… కానీ లోపల ఏముందో మనకే తెలియదు.
ఊహించు, నువ్వు ఒక బిజీ రోడ్డు మీద డ్రైవ్ చేస్తున్నావ్. కార్ ఫుల్ స్పీడ్‌లో వెళ్తోంది, మ్యూజిక్ ప్లే అవుతోంది, బయట సీనరీ ఫ్లాష్ అవుతోంది. కానీ ఒక్కసారి స్టాప్ చేసి చూడు, ఇంజిన్ హీట్ అవుతోందా? టైర్లు బావున్నాయా? అలాగే మన లైఫ్ కూడా. ఫోన్ అంటే మనకు ఒక విండో లాంటిది, కానీ అది మనల్ని మర్చిపోయేలా చేస్తోంది. ఫ్రెండ్స్ పోస్టులు చూసి “వాళ్లు ఎంత హ్యాపీగా ఉన్నారు” అని ఫీల్ అవుతాం, కానీ మన హ్యాపీనెస్ ఎక్కడుందో మర్చిపోతాం.
అరే, గుర్తుందా? చిన్నప్పుడు ఆటలు ఆడుకునేటప్పుడు, ఎంత టైర్డ్ అయినా లోపల సంతోషం ఉండేది. ఇప్పుడు? వర్క్ ప్రెషర్, ఫ్యామిలీ ఇష్యూస్, సోషల్ మీడియా డ్రామా… అన్నీ పేర్చుకుంటూ పోతున్నాం. కానీ ఒక్కసారి ఫోన్ సైలెంట్ మోడ్‌లో పెట్టి, బయటికి వెళ్లి ఒక టీ తాగు. లేదా జస్ట్ కళ్ళు మూసుకుని ఊపిరి పీల్చు. “నేను ఏమి ఫీల్ అవుతున్నాను?” అని అడుగు. మనసు చెప్తుంది, “అరే, నాకు రెస్ట్ కావాలి” లేదా “నాకు ఒక హగ్ కావాలి” అని.
క్రియేటివ్‌గా చెప్పాలంటే, మన లైఫ్ ఒక సినిమా లాంటిది. ఫోన్ అంటే ఆ సినిమాలో పాప్‌కార్న్ బాక్స్. తింటూ చూడటం ఫన్, కానీ సినిమా ఏంటో మర్చిపోతే? అలాగే, రియల్ లైఫ్‌లో ఫ్రెండ్స్‌తో మాట్లాడు, ఫ్యామిలీతో టైమ్ స్పెండ్ చేయ్, హాబీలు ట్రై చేయ్. నేను ఒకసారి ట్రై చేశాను, ఫోన్ ఆఫ్ చేసి ఒక రోజు పార్క్‌లో కూర్చున్నా. పక్షులు, చెట్లు, పిల్లలు ఆడుకోవడం… అంతా ఫ్రెష్‌గా అనిపించింది. నువ్వు కూడా ట్రై చేయ్, బావుంటుంది.
చివరగా, బావున్నావా అని అడగడం మనకు మనమే చేసుకోవాలి. ఎవరు రాకపోయినా, మనం మనకు ఫ్రెండ్ అవ్వాలి. సో, ఫోన్ పక్కకి పెట్టు, నిన్ను హగ్ చేసుకో. నిజంగా బావున్నావా? లేదంటే, ఏమి చేయాలో థింక్ చేయ్. లైఫ్ షార్ట్ రా, హ్యాపీగా ఉండు!
