సాయంత్రం సూర్యాస్తమయం కాంతిలో రూఫ్‌టాప్‌ పై గిఫ్ట్ పట్టుకుని మౌనంగా నిల్చున్న తెలుగు అమ్మాయి, ముఖంలో నిశ్శబ్దమైన నిరాశ.

వాళ్లు నీ చిన్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకపోతే నీలో ఎందుకు గిల్టీ?

నీ హృదయంలో ఉన్న బాధ – ఒక స్టార్ట్

నువ్వు రోజూవారీ చిన్న-చిన్న ప్రయత్నాలు చేస్తూనే ఉండవచ్చు: పనిలో ఎక్స్ట్రా మెట్టు వేసింది, కుటుంబానికి తిన్నదాన్ని గుణపూర్వకంగా నేర్పింది, కత్తి పచ్చడి వంటించింది. కానీ వాళ్లు నీ చిన్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకపోతే నీలో ఎందుకు గిల్టీ?అనే ఆలోచన అత్తడేస్తుంది. హాయిగా, నీ ఫీలింగ్స్ బాగుంటాయా? “అసలేం చేసినా చూశారా?” అనే మాట గుండెల్లో గర్భిచేస్తుంది.

ఈ చదువులో, అదే ప్రశ్నకు మనసుకి తట్టి, ప్రాక్టికల్ ఇన్‌సైట్స్ తో పని చేద్దాం. ఈ విషయమూ మా మునుపటి ఆర్టికల్ లో చెప్పిన ఆత్మగౌరవాన్ని పెంచే మార్గాలు యాడ్ చేస్తుంది.

సమస్య-సాధారణ పరిస్థితి అంటే (ప్రాబ్లమ్ / సిట్యూయేషన్ విత్ కీవర్డ్)

నిన్ను గుర్తించకపోవడం, అప్రిషియేట్ చేయకపోవడం… ఇది చాలా మంది మనసున తెలియని సమస్య.
ఉదాహరణగా:

  • మీరు ఆఫీస్ లో ఓ చిన్న ఐడియా ప్రపోజ్ చేశారు, కానీ ఆ ఫ్రెండ్స్ / కాలీగ్స్ “అబ్బా, చాలా పెద్దగా కాదు” అనుకున్నారు.
  • ఇంట్లో మీరు అక్క-చెల్లి కోసం కొన్ని ఎరండ్స్ చేసారు, కానీ “ఏం చేసినా ఇదేం కాదు” అనే మాట వినిపించింది.

ఇలా వరుసగా పుష్కలంగా “నేను చూసినది, చేసినది” కేవలం నోట్ గా నిలవకపోవడం, వాటిని గుర్తించకపోవడం మనలో విచారం, అపరిహార బాధ తెస్తుంది.

అయితే, వాళ్లు నీ చిన్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకపోతే నీలో ఎందుకు గిల్టీ? అనే ప్రశ్నకు మనం వేళ్ళకి, మన బాధకి ఒక మానసిక వాయిస్ ఇవ్వాలి. ఈ భావోద్వేగం వలె వస్తే, మీరు “క్షమించగలను” అనుకోవడం సామాన్యమే.

నా కథ, మీలా జరిగిందేమో

నాకు ఒక ఉదయం జాబ్‌కి వెళ్లే టైమ్. ఆ రోజు నేను కాఫీ వండాను, కాఫీ కోసం కాఫీకట్ తెచ్చాను, మామిడికాయ పచ్చడి కూడా వేసుకున్నా – అక్కడే నా చిన్న ప్రయత్నం.
కానీ ఆఫీస్‌లో ఒక స్నేహితుడు: “ఈ కాఫీ చాలు రాబడిగా లేదు” అన్నాడు — అలాంటి మాట విని చిన్నగా గిల్టీ అయిపోయానంటే నువ్వే ఊహించు!

ఇక ఒక ఇంటి ఎగ్జాంపుల్: మా ఇంటిలో వదినచెల్లి కుమార్తె స్కూల్ ప్రాజెక్ట్ కోసం మద్దతు కావాలి. నేను రాత్రికి లేట్ అవ్వకుండా ప్రాజెక్ట్ మెటీరియల్స్ తీసుకెళ్లాను, స్కూల్ నుంచి తీసుకెళ్లా. కానీ వారి ప్రశంసలు? “అవును, బాగుంది” అన్న మాటే!
నూలు రోజులలో ఒకసారి మా మామయ్యపక్కన మాట్లాడినారు — “అది పెద్ద విషయం కాదు” అని. అప్పుడే హృదయం చిన్న చిన్న గాయాల వలె అనుభవించింది.

టేబుల్ వద్ద కూర్చుని చేతితో వేసిన కార్డ్‌ పట్టుకుని మౌనంగా చూస్తున్న తెలుగు అమ్మాయి, పక్కన ఫోన్ పడివుంది.
ఎవరూ గుర్తించకపోయినా మనం చేసినది మనసు నుండి వచ్చినదే — కానీ అంగీకారం రాకపోతే ఆ మనసే గిల్టీ అవుతుంది.

అయితే ఈ – “అయ్యో, ఇది నాకే జరిగిందా!” అన్న భావం చాలా వరకు మనలోకి వస్తుంది.

మార్గం, పరిష్కార చిట్కాలు (సొల్యూషన్ / విజ్డమ్ విత్ కీవర్డ్)

“వాళ్లు నీ చిన్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకపోతే నీలో ఎందుకు గిల్టీ?” అనుకుంటూ ఉండకపోయే 5 మెరుగైన మార్గాలు:

  1. నీ ప్రయత్నం గైన ఉంటుంది — మనమే ఆ భావనను ఇంటర్నలైజ్ చేయాలి.
  2. వ్యక్తిగత వాలిడేషన్ నే పొందు — డైరీ, గ్రాటిట్యూడ్ జర్నల్ వంటివి వ్రాయాలి.
  3. ఫ్రెండ్ తో టాక్ చేయి — మన భావాలను షేర్ చేయడం ఆనందం తేచేస్తుంది.
  4. షార్ట్ గోల్స్ పెట్టుకో — చిన్న లక్ష్యాల సాధనతో కాన్ఫిడెన్స్ వస్తుంది.
  5. సహజ దృష్టి మార్చుము — ఎవరూ గుర్తించకపోవడం వల్ల నీ వ్యాల్యూ కాదు తగ్గదు.
“నీ చిన్న ప్రయత్నాలు అంత విలువైనవే” — వాళ్లు నీ చిన్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకపోతే నీలో ఎందుకు గిల్టీ? అనే ఆలోచనకు జవాబు: ఎందుకంటే నీ మనస్సే ఎర్రచుకిరా.

ఇది కూడా గుర్తుంచుకో: “ఎవ్రిబాడీ హాస్ దేర్ ఓన్ లెన్స్” — వారు అదృశ్యం చేయకపోవచ్చు, కానీ నీ ప్రయత్నం నిజమే!

మీరు ఇప్పుడు చదివారు – వాళ్లు నీ చిన్న ప్రయత్నాలను పట్టించుకోకపోతే నీలో ఎందుకు గిల్టీ? — ఈ ప్రభావం ఎంతో కామన్. మీరు ఏదో ఒక ఉదాహరణకి తగిలిపోతే, చిన్న మార్పులతో ఆ భావన పరిమారించొచ్చు.

మీ అనుభవం ఏమిటి? మీరు ఎప్పుడైనా “చిన్న ప్రయత్నం పట్టించుకోవాలి” అనిపించినా, ఇంట్లో/ఆఫీస్‌లో గుర్తించని సందర్భం ఎదురైనదా?
క్రింద కామెంట్స్ లో షేర్ చేయండి — మీ కథ వింటే ఇతరులు కూడా బలమవుతారు.
ఈ ఆర్టికల్ మీ ప్రియజనాలకు షేర్ చేయండి, మరిన్ని ఇలాంటి ఆర్టికల్స్ కోసం సబ్‌స్క్రైబ్ చేసుకోండి.
మా మునుపటి ఆర్టికల్ “ఆత్మగౌరవాన్ని పెంచే మార్గాలు” చదవండి — మంచి ఇన్‌సైట్స్ ఉంటాయి.

మీ భావాలు నాకు చెప్పండి — ఏం అనిపించింది?

Similar Posts

స్పందించండి

మీ ఈమెయిలు చిరునామా ప్రచురించబడదు. తప్పనిసరి ఖాళీలు *‌తో గుర్తించబడ్డాయి