రాత్రి చీకటిలో మంచంపై కూర్చుని మొబైల్‌లో మునిగిపోయిన యువకుడు. స్క్రీన్ కాంతి అతని ముఖంపై పడుతోంది.

ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు మొబైల్ వదలలేకపోతున్నావా?

అబ్బో, ఈ మాట చదివి మనసులో కొట్టుకుంటున్నారా? లేదా ఇప్పుడే మొబైల్ స్క్రీన్ టైం చెక్ చేసుకుంటున్నారా? పర్లేదు, మనమంతా ఇంటి సభ్యులమే! 2025 లో మనం జీవిస్తున్న డిజిటల్ యుగంలో మొబైల్ ఫోన్ మన జీవితంలో అంగాంగ అయిపోయింది. కానీ ఎప్పుడైతే అది అలవాటు నుంచి అడిక్షన్ గా మారిపోతుందో, అప్పుడే ప్రమాదం స్టార్ట్ అవుతుంది.

మార్నింగ్ లో కళ్ళు తెరిచిన మాత్రాన మొబైల్ చెక్ చేయడం నుంచి, బాత్రూమ్ కూడా ఫోన్ తీసుకెళ్ళడం, ఫ్రెండ్స్ తో కాఫీ తాగుతున్నప్పుడు కూడా స్క్రీన్ మీద నిగా ఉండడం – ఇవన్నీ ఇప్పుడు నార్మల్ గా అనిపిస్తున్నాయి కదా? కానీ ఆలోచించండి, మనం ఎప్పుడు చివరిసారి మొబైల్ లేకుండా ఒక గంట కూడా గడిపాం?

ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు ముఖ్యంగా ఈ ప్రాబ్లెం ఇంకా బాగా తెరమీదకొస్తుంది.

లంచ్ బ్రేక్ లో ఒంటరిగా కూర్చుంటే, బస్సులో ట్రావెల్ చేస్తూ ఉంటే, లేదా ఇంట్లో ఒక్కరే ఉన్నప్పుడు – మొదట చేతికి వచ్చేది మన స్మార్ట్‌ఫోన్. ఇన్‌స్టాగ్రామ్ స్క్రోల్ చేద్దాం, వాట్సాప్ స్టేటస్ చూద్దాం, యూట్యూబ్ షార్ట్స్ చూద్దాం అంటూ టైం ఎలా గడిచిపోతుందో తెలీదు.

సైకలాజిస్ట్స్ చెప్పేదేమిటంటే, ఈ బిహేవియర్ వెనుక ఉన్న రూట్ కాజ్ ఏమిటంటే – మనం సైలెన్స్ ని, ఒంటరితనాన్ని ఫేస్ చేయడానికి భయపడతాం. మొబైల్ మనకు ఒక ఎస్కేప్ మెకానిజం లా పని చేస్తుంది. మనం మన థాట్స్ తో ఒంటరిగా ఉండకుండా, మనల్ని మనం డిస్ట్రాక్ట్ చేసుకోవడానికి ఒక టూల్‌గా ఫోన్‌ను యూజ్ చేస్తాం.

కానీ ఇక్కడ ఇంటరెస్టింగ్ పాయింట్ ఏమిటంటే, ఈ కాన్స్టెంట్ డిజిటల్ కనెక్షన్ వల్ల మనం రియల్ కనెక్షన్ నుంచి దూరమౌతున్నాం. 2025 లో వచ్చిన రీసెంట్ స్టడీస్ చెప్తున్నాయి కదా, స్మార్ట్‌ఫోన్ అడిక్షన్ వల్ల యాంగ్జయిటీ, డిప్రెషన్, స్లీప్ ప్రాబ్లెమ్స్ పెరుగుతున్నాయని.

రాత్రి గదిలో సోఫాపై కూర్చుని మొబైల్‌లో ఏదో చూస్తూ నిరాశతో ఉన్న యువతి. వెనుక దీపం వెలుగులో ఆలోచనల్లో మునిగిపోయినట్లు కనిపిస్తోంది.
ఒంటరితనం పెరిగినప్పుడు మనం మాట్లాడుకోలేం — కాబట్టి మొబైల్ స్క్రీన్‌లో మునిగిపోతాం.

మరి సల్యూషన్ ఏమిటి? మొదటిది, అవేర్‌నెస్. మనం ఎందుకు మొబైల్ కొరకు రీచ్ అవుతున్నామో అర్థం చేసుకోవాలి. బోర్ అవుతున్నామా? లోన్లీ ఫీల్ అవుతున్నామా? లేక హ్యాబిట్ అయిపోయిందా? రెండవది, స్మాల్ స్టెప్స్ తీసుకోవడం. ఒక్కసారిగా ఫోన్ దూరంగా పెట్టడం కష్టం. అందుకే స్లోగా స్టార్ట్ చేయండి.

డిన్నర్ టైమ్ లో ఫోన్ దూరంగా పెట్టండి.

బెడ్‌రూమ్‌లో ఫోన్ తీసుకెళ్ళకుండా ప్రయత్నించండి. మార్నింగ్ లో కళ్ళు తెరిచిన తర్వాత కనీసం పదిహేను నిమిషాలు ఫోన్ టచ్ చేయకుండా ఉండండి. ఇవన్నీ చిన్న చిన్న చేంజెస్ లా అనిపిస్తాయి కానీ, బిగ్ డిఫరెన్స్ క్రియేట్ చేస్తాయి.

మరో ఇంపార్టెంట్ పాయింట్ – ఆల్టర్నేటివ్ యాక్టివిటీస్ ఫైండ్ చేసుకోవడం. ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు బుక్ రీడ్ చేయండి, జర్నలింగ్ చేయండి, మెడిటేషన్ ప్రాక్టీస్ చేయండి, లేదా కేవలం విండో దగ్గర నిలబడి బయట చూడండి. ఈ సైలెంట్ మూమెంట్స్ మనకు సెల్ఫ్-రిఫ్లెక్షన్ కి, క్రియేటివిటీ కి స్పేస్ ఇస్తాయి.

రిమెంబర్, మొబైల్ ఫోన్ ఒక టూల్ మాత్రమే. మన లైఫ్ కాదు. మనం టెక్నాలజీని కంట్రోల్ చేయాలి, టెక్నాలజీ మనల్ని కంట్రోల్ చేయకూడదు. ఒంటరిగా ఉండడం అంటే లోన్లీ అని కాదు – అది సెల్ఫ్-డిస్కవరీ కి, పర్సనల్ గ్రోత్ కి ఇచ్చే అవకాశం. మొబైల్ స్క్రీన్ దాటి ఒక బ్యూటిఫుల్ వరల్డ్ వెయిట్ చేస్తోంది. దాన్ని ఎక్స్‌ప్లోర్ చేయడానికి మొదట మన ఫోన్ నుంచి మన కళ్ళు ఎత్తాలి!

ఇవి కూడా చదవండి:

గ్రేడ్స్ చూసి నీ విలువ తక్కువ అని అనిపిస్తుందా?
ఎగ్జామ్ దగ్గరపడుతున్నప్పుడు ఫోన్ వదలలేకపోతున్నావా?

Similar Posts

స్పందించండి

మీ ఈమెయిలు చిరునామా ప్రచురించబడదు. తప్పనిసరి ఖాళీలు *‌తో గుర్తించబడ్డాయి