“ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు రీల్స్ వదలలేకపోతున్నావా?”

మొబైల్ స్క్రీన్‌ లైట్ నీ ముఖం మీద పడుతూ, నువ్వు “లాస్ట్ రీల్” అనుకున్న దాన్ని స్క్రోల్ చేస్తావు. కానీ ఇంకోటి. ఇంకోటి. ఆపలేవు. రాత్రి అయిపోయినా, ఎవరికీ చెప్పుకోలేని లోన్లీ‌నెస్ నీ మనసులో గుక్క తిప్పుకుంటుంది.
ఇది 2025. మన జనరేషన్‌కి ఎంటర్టైన్మెంట్ కాదు డిస్ట్రాక్షన్‌ కూడా అడిక్షన్‌గా మారిపోయింది.

నువ్వు రీల్‌ చూస్తున్నావు అంటే, నీ బ్రెయిన్‌కి స్మాల్ డోసెస్ ఆఫ్ డోపామైన్‌ ఇస్తున్నావు. చిన్న సంతోషం లాంటిది. కాని సమస్య ఏంటంటే — అది “రియల్” హ్యాపినెస్ కాదు, “బారోవ్డ్” హ్యాపినెస్. నువ్వు ఎవరో ఒక్కరి పర్ఫెక్ట్లీ ఎడిటెడ్ లైఫ్‌ని చూస్తూ, నీ ఒంటరితనం టెంపరరీ‌గా మాస్క్‌ చేస్తున్నావు. కానీ నీలోని ఎమ్ప్టినెస్ మాత్రం ఇంకా లౌడ్‌గానే ఉంటుంది.

ఒంటరితనం అంటే బోర్డమ్ కాదు. అది ఒక స్టేజ్ — నీతో నువ్వు ఉండటానికి నేర్చుకునే ఛాన్స్‌. కానీ మనం దాన్ని ఎస్కేప్‌ చేయడానికి రీల్స్‌, రాండమ్ చాట్స్‌, మీమ్ పేజెస్ అన్నీ యూజ్‌ చేస్తున్నాం. ఎందుకంటే మనలోని నాయిస్‌ను వినడం భయమేస్తోంది.
నీ మైండ్‌ సైలెన్స్‌కి హ్యాబిట్యుయేటెడ్ కాదు. సో, సైలెన్స్‌ వస్తే వెంటనే స్క్రోల్‌ చేయమంటుంది. ఎందుకంటే సైలెన్స్‌ అంటే అవేర్‌నెస్‌ — అండ్ అవేర్‌నెస్‌ అంటే ఫేసింగ్‌ యోర్సెల్ఫ్‌. దాట్స్‌ ది హార్డెస్ట్ బ్యాటిల్‌.

ఒకసారి ట్రై చేయి — ఫోన్‌ సైడ్‌కి పెట్టి, 20 నిమిషాలు నువ్వు నీతోనే ఉండు. ఆ మొదటి 5 నిమిషాల్లోనే నీ బ్రెయిన్‌ పానిక్‌ అవుతుంది. “ఏం చేస్తున్నావ్? ఏదైనా ఓపెన్‌ చేయి” అని చెబుతుంది. కానీ అక్కడే నీ రియల్ కంట్రోల్‌ మొదలవుతుంది.

నీ లోన్లీ‌నెస్‌ నీ వీక్‌నెస్‌ కాదు, అది నీ మిరర్‌. నిన్ను అర్థం చేసుకునే ఛాన్స్‌. రీల్స్‌ నీకు “లాఫ్” ఇస్తాయి, కానీ పీస్‌ ఇవ్వవు.
2025లో ఆల్గోరిథమ్‌ ఎంత స్ట్రాంగ్‌ అయిపోయినా, నీ అటెన్షన్‌ పవర్‌ ఇంకా నీ చేతుల్లోనే ఉంది.
కాబట్టి తర్వాత సారి ఒంటరిగా అనిపిస్తే, స్క్రోల్‌ చేయకు. పెన్‌ తీసుకుని ఏదైనా మీనింగ్‌లెస్‌గా రాయ్‌. లేక వాక్‌కి వెళ్ళు. నీ మైండ్‌కి సైలెన్స్‌ డైజెస్ట్‌ చేయడం నేర్పించు.

నీకు అవసరం ఉన్నది నెక్స్ట్ వైరల్ సౌండ్‌ కాదు, నెక్స్ట్ బ్రెత్‌.
స్టే స్టిల్‌ — దాట్స్‌ వెర్‌ యు మీట్‌ యోర్సెల్ఫ్‌.

మరిన్ని రిలేషన్‌షిప్ టిప్స్ కోసం మా ఇతర ఆర్టికల్స్ చదవండి