రెండు సార్లు అడగాల్సి వస్తే నీకు తక్కువ ఫీల్ అవుతున్నదా?

మొన్నే ఒక చిన్న సంఘటన జరిగింది మా కాలనీలో.
మా అక్కగారి కూతురు ఆఫీస్‌కి లేట్ అవుతుందని ఫ్రిజ్ దగ్గర నుండి మామిడి పచ్చడి బాటిల్ తీస్తూ “అమ్మా, ఈ బాటిల్‌దీ మూత టైట్‌గా ఉంది, ఓపెన్ చేయవా?” అని అడిగింది.
అమ్మగారు బిజీగా ఉండి “ఒక్క నిమిషం రా” అంది.

అరగంట తర్వాత కూడా స్పందన లేదు.
అమ్మకూతురు మళ్లీ అడిగింది — “అమ్మా, చటుక్కున ఓపెన్ చేస్తావా?”
అదే చాలు… అమ్మ కాస్త ఘాటు‌గా — “ఇంత పెద్దదైపోయి నీకు బాటిల్‌దీ మూత కూడా తీయలేవా?”

కూతురు సైలెంట్‌. కానీ ఆ ముఖం చూసి అర్థమవుతోంది — చిన్నగానే ఫీల్ అయింది.
అంటే, మనం రెండుసార్లు అడిగామన్న కారణం కాదు, కానీ ‘మన మాట ignored అయ్యిందనే భావన’ — అదే మనసుకి తగులుతుంది కదా?

ఇలాంటివి మన తెలుగు ఇళ్లల్లో రొజూ జరిగే చిన్న సన్నివేశాలు.
రెండు సార్లు అడిగామంటే మన విలువ తగ్గిపోయిందనిపిస్తుంది.
ఎవరైనా స్పందించకపోతే — “నేను అంత ఇంపార్టెంట్ కాదు అనుకుంటా” అనే ఫీలింగ్ వచ్చేస్తుంది.

నిజంగా ఆలోచిస్తే, ఇది మనలోని “సంఘటన” కంటే “భావన” పెద్దది.
ఎందుకంటే మనందరికీ ఒక common weakness ఉంది — మన మాట వినిపించాలి, మన presence గుర్తించాలి.
అదే మన respect, మన warmth అనే అనిపిస్తుంది.

సన్నివేశం 1:
ఒకసారి మా ఆఫీస్‌లో జరిగింది.
ఒక కొత్త సిబ్బంది IT టికెట్ రైజ్ చేసి రెండు రోజులుగా “Sir, issue fix అవుతుందా?” అని gentle‌గా follow-up చేస్తూనే ఉన్నాడు.
మూడో రోజు మళ్లీ అడగగానే సీనియర్ ఒక్కసారిగా — “రెండు సార్లు అడగకండి, patience పెట్టండి” అన్నాడు.
ఆ బాలుడు మౌనంగా వెళ్ళిపోయాడు కానీ ఆ hurt చాలా deep‌.

మనమూ ఇలాగే కదా — WhatsApp‌లో మెసేజ్ పెట్టి “seen” వచ్చింది కానీ reply రాలేదు అంటే మనసులో గుచ్చుకుపోతుంది.
ఎందుకంటే అది text కాదు, మన భావనకు స్పందన రాకపోవడం.

సన్నివేశం 2:
ఒక aunty మా కాలనీలోని ladies group‌లో షేర్ చేసింది — “వదిన, నిన్న సాయంత్రం మామగారికి చాయ్ ఇచ్చా, రెండుసార్లు అడిగాక తాగారు. కానీ ఆ వరకు ముఖం ఎత్తి కూడా చూడలేదు. చాలా hurt అయింది.”
వినే వాళ్లందరూ ఒకే మాట — “అదే కదా! మనం ఒక్కసారి చెప్పినా respond చేయకపోతే దెబ్బ లాంటిదే.”

తెలుగు ఇళ్లలో ఇది చాలా subtle‌గా ఉంటుంది — అత్తగారు “బావగారికి ఫోన్ చేయి” అంటే చేయకపోతే చిన్న tension‌,
భర్త “నీకు చెప్పా కదా” అన్నప్పుడు మనసులో చిన్న చిలిపి విరుచుకుపడుతుంది.
ఏమో గానీ, మన relation‌లలో “second time” అంటే love test లాగా ఉంటుంది.
రెండు సార్లు అడిగిన వెంటనే మన ego చెప్పేస్తుంది — “ఇక వదిలేయ్, వీళ్లకి అవసరం లేదు అనుకుంటా!”

సన్నివేశం 3:
మా తాతయ్య ఒకసారి చెప్పిన philosophy ఇప్పటికీ గుర్తుంది —
“మన మాట రెండుసార్లు చెప్పాల్సి వస్తే మన విలువ తగ్గలేదు, వాళ్ల concentration తగ్గింది అంతే.”
ఎంత simple‌గా ఉన్నా ఎంత truth ఉందో!
కానీ practicalగా మనసు అంత matureగా react అవ్వదు కదా?

రెండు సార్లు అడిగాక inside మనసు ఇలా మాట్లాడుతుంది —
“నన్ను పట్టించుకోవడంలేదా?”
“నేను అంత అవసరం లేనివాడిని కాబోలు.”
“నేను ఎవరినీ depend అవ్వకూడదు ఇక.”

కానీ ఆలోచిస్తే, చాలా సార్లు ఆ పక్కవాళ్లు మనల్ని తక్కువ చూడటం కాదు —
వాళ్లు అలసిపోయి ఉంటారు, లేదా distracted అయి ఉంటారు, లేదా simple‌గా busy life లో ఇరుక్కుపోయి ఉంటారు.
మన mind though — worst case scenario imagine చేస్తుంది.

జీవిత ఉదాహరణలు:
ఈ రోజుల్లో మనం digital గా connect అయి ఉన్నా emotional గా disconnect అయిపోయాం.
మామయ్య పుట్టినరోజు remind చేయకపోతే “వాళ్లు మర్చిపోయారు” అని hurt అవుతాం.
పిల్లలు కాల్ చేయకపోతే “మా importance పోయింది” అని అనిపిస్తుంది.
కానీ అదే పిల్లలు రాత్రి 11 గంటలకు కాల్ చేస్తే — మనం తేలిపోతాం.

మన హృదయం అలాంటిదే — small gesture కి ఓ ocean లాంటి reaction ఇస్తుంది.
దీని వెనక ఉన్న root emotion ఒకటే — “మనల్ని గుర్తు పెట్టుకోవాలి.”

కొంచెం హాస్యం కూడా ఉంది ఈ కథలో:
మా ఆంటీ ఒకసారి నవ్వుతూ చెప్పింది —
“నా మామగారు ‘రెండు సార్లు చెప్పావంటే నాకిష్టమేనని అర్థం’ అంటారు. కానీ నేను మూడు సార్లు అడిగితేనే గ్యాస్ కనెక్షన్ renewal అవుతుంది!”
హాస్యం ఉంది కానీ ఒక truth కూడా ఉంది — practical life లో కొన్ని విషయాలు remind చేయడమే normal.

అదే మనం తీసుకునే way matter అవుతుంది.
“రెండు సార్లు అడిగానంటే తక్కువ కాదు, caring ఎక్కువ” అని మన మనసు అనుకుంటే peace వస్తుంది.

నిజం చెప్పాలంటే, రెండుసార్లు అడిగినదంటే మన విలువ తగ్గిపోలేదు.
మన ప్రేమ, మన మనసు ఎక్కువగా ఉండి ఉంటుంది అంతే.
మన మాట ignored అయ్యిందని అనిపించినప్పుడు, కొంచెం space ఇవ్వండి.
ఒక్కసారి deep breath తీసుకోండి — చాలా సార్లు వాళ్ల busy mind‌కి మన emotion వినిపించకపోవచ్చు.

అంతే కదా, మనసు కొద్దిగా soft గా react అయితే చాలా సంబంధాలు peaceful‌గా ఉంటాయి.
రేపు మీరే ఎవరో ignore చేసినట్లు అనిపిస్తే గుర్తుంచుకోండి —
“నేను రెండుసార్లు అడిగాను అంటే దౌర్భాగ్యం కాదు, దానర్థం నాకు సంబంధం ముఖ్యం.”

అది నేర్చుకోవడం మనసు పెద్దదైన సాక్ష్యం.

“రెండు సార్లు అడిగామంటే మన విలువ తగ్గలేదు — మన ప్రేమ ఎక్కువ అయింది అంతే.”

మీకు ఇలాంటి అనుభవం ఉందా?
ఎవరినైనా రెండుసార్లు అడగాల్సి వచ్చి, మనసు కొంచెం నొచ్చుకున్న సందర్భం?
ఈ విషయం గురించి మరింత మాట్లాడుకుందాo : manobhavam