అజ్ఞాతం (అన్‌సర్టైంటీ) గురించి ఆలోచిస్తే నువ్వు రాత్రంతా నిద్రపోవలేకపోతున్నావా?

రాత్రి పడుకున్న తర్వాత బ్రెయిన్ లో సేమ్ సీన్ రీప్లే అవుతుందా?
“జాబ్ రాదు అంటే?” “ఫ్యూచర్ ఏంటి?” “ఏ డైరెక్షన్ లో వెళ్తున్నాను?”
అన్నీ అన్‌ఆన్సర్డ్ క్వెషన్స్.

అదే అన్‌సర్టైంటీ.
మనం ప్రెడిక్ట్ చేయలేని ఫ్యూచర్ ని ప్రెడిక్ట్ చేయడానికి ప్రయత్నించడం.

మరియు ఐరనీ ఏంటంటే — మన బ్రెయిన్ యాక్చువల్లీ డిజైన్ అయ్యింది కంట్రోల్ కోసం.
మన సర్వైవల్ సిస్టమ్ ఎప్పుడూ క్లారిటీ కోసం ఫైట్ చేస్తుంది.
కానీ మాడరన్ లైఫ్ లో క్లారిటీ అనేది ఇల్యూషన్.

మన ఫ్యూచర్ అన్‌ప్రెడిక్టబుల్ — రిలేషన్‌షిప్స్, కెరీర్, హెల్త్, ఈవెన్ టుమారో మోర్నింగ్ మూడ్.
కానీ మనం ప్రతి అన్‌సర్టెన్ సిట్యుయేషన్ ని కంట్రోల్ చేయాలనుకుంటాం.
రిజల్ట్? యాంక్సైటీ లూప్స్.

నీ మైండ్ ఒక బ్రౌజర్ లాంటిది — 40 ట్యాబ్స్ ఓపెన్, ఒక్కటి క్లోజ్ చేయలేకపోతున్నది.
ఎందుకంటే ప్రతి థాట్ కి ఆన్సర్ కావాలి.
కానీ అన్‌సర్టైంటీ కి ఆన్సర్ లేదు — అది ఫీల్ చేయాల్సినది, ఫిక్స్ చేయాల్సినది కాదు.

ఇప్పుడు ప్రాక్టికల్ సైడ్ చూద్దాం.
ఎందుకు రాత్రి ఎక్కువగా ఆలోచన వస్తుంది?
డేటైమ్ డిస్ట్రాక్షన్స్ లేవు, సైలెన్స్ ఎక్కువ — సో బ్రెయిన్ ఫైనల్లీ అన్‌లోడ్ అవుతుంది.
కార్టిసాల్ లెవెల్స్ నాచురల్లీ రాత్రి తగ్గాలి కానీ స్ట్రెస్ ఎక్కువైతే స్లీప్ సైకిల్ కలాప్స్ అవుతుంది.

ఇప్పుడు ఏమి చేయాలి?

“నేమ్ ఇట్ టు టేమ్ ఇట్.” “నేను ఫ్యూచర్ గురించి యాంక్షస్ గా ఉన్నాను” అని గుర్తించు. దానిని ఫైట్ చేయకు.
రైట్ ఇట్ డౌన్. జర్నలింగ్ యాక్చువల్లీ థాట్ ప్రెషర్ ఆఫ్‌లోడ్ చేస్తుంది.
సెట్ అన్‌సర్టైంటీ బౌండరీ. సపోజ్ 15 నిమిషాలు డైలీ “వారీ టైమ్” పెట్టు.
దాని బయట ఆలోచించొద్దు.
స్లీప్ రిచువల్స్ — ఫోన్ దూరం పెట్టి, డిమ్ లైట్, స్లో బ్రీతింగ్.
బ్రెయిన్ కి “సేఫ్” అని సిగ్నల్ ఇవ్వాలి.

గుర్తుంచుకో — అన్‌సర్టైంటీ అనేది ఎనిమీ కాదు.
ఇది హ్యూమన్ కండిషన్.
మనం ప్రెడిక్ట్ చేయలేని జీవితం గడుపుతున్నాం కాబట్టి, బ్యూటీ కూడా అక్కడే ఉంది.

నువ్వు కంట్రోల్ చేయగలిగేది ఒకటే —
నీ రియాక్షన్.
సో నెక్స్ట్ టైమ్, ఫ్యూచర్ గురించి ఆలోచిస్తే భయపడొద్దు.
సరిపోతుంది ఒక లైన్ గుర్తు పెట్టుకోవడం:
“అన్‌సర్టైంటీ డజ్‌న్ట్ కిల్ యూ — యువర్ ఓవర్‌థింకింగ్ డజ్.”

ఇంకా దీని కంటే డీప్‌గా రాసిన ఆర్టికల్ ఇది → ఎగ్జామ్ దగ్గరపడుతున్నప్పుడు ఫోన్ వదలలేకపోతున్నావా?