ఓటమి నుంచి సక్సెస్కి జంప్… ఇది నిజ జీవితంలో ఎలా పాసిబుల్?
మొదట ఒక అన్కంఫర్టబుల్ ట్రూత్ చెప్పనా?
మీరు గూగుల్ చేసి ఈ ఆర్టికల్కి వచ్చారంటే… మీరు ప్రాబబ్లీ ఫెయిల్యూర్ ఫీల్ అవుతున్నారన్న మాట.
మీరు సక్సెస్ స్టోరీస్ చదివి మోటివేట్ అవ్వాలని అనుకుంటున్నారు.
కానీ ఇక్కడ ట్విస్ట్ ఏంటంటే…
మీరు అనుకుంటున్న “ఫెయిల్యూర్” అసలు ఫెయిల్యూర్ కాకపోవచ్చు.
షాకింగ్ కదా?
యోర్ అసంప్షన్ vs రియాలిటీ చెక్
మీరు అనుకుంటున్నది:
“నేను ఫెయిల్ అయ్యాను, లైఫ్లో ఏమీ అచీవ్ చేయలేదు, సక్సెస్ అంటే చాలా దూరం.”
రియాలిటీ చెక్ టైమ్:
సక్సెస్ స్టోరీస్ చూస్తూ మనం ఏం చేస్తాం? కంపేర్ చేసుకుంటాం.
ఇన్స్టాగ్రామ్లో ఎవరో ఫ్లాషీ కారు పెట్టిన ఫోటో చూస్తే, మనం మన ఆటో లేదా బస్ జర్నీ చూసుకుని డీలా పడిపోతాం.
బట్ వేట్… ఆ కారు యజమాని రియల్ స్టోరీ ఏంటి?
వాళ్లు 10 ఏళ్లు స్ట్రగుల్ చేశారా? ఈఎంఐల కోసం అన్నం మానేశారా?
ఆ కారు వాళ్లదేనా లేక ఫ్రెండ్ దగ్గర బరో చేసుకున్నరా?
యూ డోంట్ నో ద ఫుల్ స్టోరీ. ఎవర్.
ప్లాట్ ట్విస్ట్: మీరే మీ బిగ్గెస్ట్ ప్రాబ్లమ్ అయ్యుండవచ్చు
ప్రాబ్లమ్ #1: మీ సక్సెస్ డెఫినిషన్ వ్రాంగ్ అయ్యుండవచ్చు
ఓవర్తింకింగ్ మోడ్ ఆక్టివేట్:
ఓసారి ఆలోచించండి… మీకు సక్సెస్ అంటే ఏంటి? మనీ? ఫేం? బిగ్ హౌస్? కార్?
కానీ ఇవన్నీ బేసిక్గా అవుట్సైడ్ వాలిడేషన్ కదా?
ఇతరులు ఏం అనుకుంటారో బేస్ మీద డెఫైన్ చేసిన సక్సెస్.
రియల్ సక్సెస్ అంటే:
- మార్నింగ్ లేచి ఎగ్జైటెడ్గా ఫీల్ అవ్వడం
 - మీ వర్క్ ఎంజాయ్ చేయడం
 - పీస్ ఆఫ్ మైండ్
 - మీరిచ్చే రిలేషన్షిప్స్
 
బ్రెయిన్ ఎక్స్ప్లోషన్ మోమెంట్:
మరీ సాదా మాట — మీరు ఆల్రెడీ సక్సెస్ఫుల్ అయ్యుండవచ్చు…
కానీ మీరు తప్పు మెట్రిక్స్ చూస్తున్నారు!
ప్రాబ్లమ్ #2: ఇన్స్టంట్ గ్రాటిఫికేషన్ సిండ్రోమ్
ప్రతి ఫెయిల్యూర్ అయ్యాక మనం ఇన్స్టంట్ రిజల్ట్ కోరుకుంటాం.
“రేపే సక్సెస్ కావాలి” అన్న మెంటాలిటీ.
రియాలిటీ బాంబ్:
సక్సెస్ అనేది కంపౌండ్ ఇంటరెస్ట్ లాగా ఉంటుంది.
మొదట స్లోగా స్టార్ట్ అవుతుంది, తర్వాత ఎక్స్పోనెన్షియల్గా గ్రో అవుతుంది.
మీరు ఒక్క సీడ్ వేస్తే నెక్స్ట్ డే ఫ్రూట్స్ రావాలి అనుకుంటున్నారు.
ఐతే అలా బయాలజీ వర్క్ అవ్వదు. లైఫ్ కూడా కాదు.
ప్రాబ్లమ్ #3: ఫెయిల్యూర్ = ఎండ్ అనుకోవడం
బిగ్గెస్ట్ మిస్టేక్ అలర్ట్:
మనం ఫెయిల్యూర్ అంటే పీరియడ్ అనుకుంటాం. గేమ్ ఓవర్. ఫుల్స్టాప్.
కానీ సక్సెస్ఫుల్ పీపుల్ ఫెయిల్యూర్ని కామా లాగా చూస్తారు:
“I failed, now what’s next?”
ఉదాహరణకు:
- కర్నెల్ సాండర్స్ — 65 ఏట సక్సెస్
 - వేరివాంగ్ — 40 లో ఫ్యాషన్ ఇండస్ట్రీకి ఎంట్రీ
 - మాక్డొనాల్డ్స్ ఫౌండర్ — 52 లో స్టార్ట్
 
వీళ్లందరూ మల్టిపుల్ ఫెయిల్యర్స్ ఫేస్ చేశారు… కానీ స్టాప్ కాలేదు.
ది అన్కంఫర్టబుల్ మిరర్ మోమెంట్
టైమ్ ఫర్ బ్రూటల్ ఆనెస్టీ:
మీరు నిజంగా ఫెయిల్యూర్ అయ్యారా? లేక… మీరు ట్రై చేయడం మానేశారా?
ఆలోచించండి:
- మీరు ఎన్ని అటెంప్ట్స్ చేశారు?
 - ఎంత టైమ్ ఇన్వెస్ట్ చేశారు?
 - ఫీడ్బ్యాక్ తీసుకుని ఇంప్రూవ్ చేశారా?
 - లేక ఫస్ట్ రిజెక్షన్కి వెంటనే గివప్ అయ్యారా?
 
సొంతంగా ఎఫర్ట్ చేయకుండా, రిజల్ట్ ఎక్స్పెక్ట్ చేస్తున్నామేమో ఒకసారి రీథింక్ చేయండి.
మిరర్ క్వశ్చన్: మీరు విక్టిం అా? లేక జస్ట్ అన్ప్రిపేర్డ్ అా?
ది మైండ్సెట్ సర్జరీ (మేజర్ ఆపరేషన్ అలర్ట్!)
ఫిక్స్డ్ మైండ్సెట్ నుంచి గ్రోత్ మైండ్సెట్కి
ఓల్డ్ థింకింగ్: “నేను స్మార్ట్ కాదు, టాలెంట్ లేదు, లక్ లేదు”
న్యూ థింకింగ్: “నేను ఇంకా స్మార్ట్ కాలే, ఇంకా టాలెంట్ డెవలప్ చేయలేదు, ఇంకా రైట్ ఛాన్స్ రాలేదు”
సింపుల్ మేజిక్: “ఇంకా” అనే పదమే మైండ్చేంజ్ చేస్తుంది.
ఇప్పుడు లేదు అంటే రేపు ఉండదన్న గ్యారంటీ లేదు కదా?
ఫెయిల్యూర్కి రీడెఫినిషన్
ఓల్డ్ డెఫినిషన్: Failure = I’m not good enough
న్యూ డెఫినిషన్: Failure = Next అటెంప్ట్కి డేటా
ప్రతి ఫెయిల్యూర్ ఒక్క లెస్సన్ ఇస్తుంది:
- ఏం వర్క్ కాలేదు?
 - ఎక్కడ మిస్టేక్ జరిగింది?
 - నెక్స్ట్ టైమ్ ఏం మారాలి?
 
సైంటిఫిక్ ఫ్యాక్ట్:
ఎడిసన్ 1000 మార్లు లైట్ బల్బ్ పనిచేయదని డిస్కవర్ చేశాక, ఒకసారి వర్కయ్యే పద్ధతి కనుగొన్నాడు.
రియల్ స్టోరీస్ (బట్ మేక్ ఇట్ రిలేటబుల్)
స్టోరీ 1: నా కజిన్ కృష్ణ
కృష్ణకు ఎప్పటి నుంచో సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీర్ కావాలనేది డ్రీమ్.
ఫస్ట్ ట్రైలోనే ఫెయిల్ అయ్యాడు. తల్లిదండ్రులు డిసప్పాయింట్. రిలేటివ్స్ గాసిప్. సెల్ఫ్ డౌట్ మ్యాక్స్.
సెకండ్ ఇయర్: మళ్లీ ఫెయిల్.
“ఈ బండారం కాదు, వేరే ట్రై చెయ్యి” అన్నవాళ్లు పెరిగిపోయారు.
థర్డ్ ఇయర్: పాస్ అయ్యాడు — కానీ లోకల్ కాలేజీలో అడ్మిషన్.
“బిగ్ డ్రీమ్స్ అన్న వాడికి ఇదేనా ఫలితం?” అనిపించింది.
కాలేజ్: అవెరేజ్ స్టూడెంట్. ప్లేస్మెంట్స్ — రిజెక్ట్.
ఫైనల్ ఫీలింగ్: “నేను ఫెయిల్యూర్…”
ప్లాట్ ట్విస్ట్ టైమ్:
కృష్ణ చిన్న కంపెనీలో జాయిన్ అయ్యాడు. అక్కడ రియల్ వర్క్ చేసాడు.
2 సంవత్సరాల్లో స్కిల్స్ పెరిగాయి. నెక్స్ట్ జాబ్ — బిగ్ కంపెనీ. సాలరీ — ట్రిపుల్.
ఇప్పుడు? సీనియర్ డెవలపర్. హౌస్, కార్, హ్యాపీ ఫ్యామిలీ.
లవింగ్ టోన్:
7 సంవత్సరాల జర్నీ. నైట్ ఓవర్ సక్సెస్ కాదు.
Every step… every failure… ఆ గమ్యం తీసుకెళ్లింది.
స్టోరీ 2: ప్రియా’స్ ఫుడ్ బిజినెస్
ప్రియా — హౌస్వైఫ్. కుకింగ్ ప్యాషన్. YouTube ఛానెల్ స్టార్ట్ చేసింది.
1st year: 50 సబ్స్క్రైబర్స్
2nd year: 200
ఫ్యామిలీ: “ఇంట్లో కుకింగ్ చూస్కో… YouTube టైమ్ వేస్ట్!”
ప్రియా కూడా అనిపించింది: “ఇది వర్కవుట్ కాదేమో…”
కానీ షీ కంటిన్యూడ్.
Content పెంచింది. వీడియోస్ బెటర్ అయ్యాయి. వ్యూవర్స్ కనెక్ట్ అయ్యారు.
3rd year: 10K
4th: 50K
5th: బ్రాండ్ డీల్స్, 1 లక్ష మంత్లీ ఇన్కమ్.
ఇప్పుడు? ఫుల్ టైం ఫుడ్ ఇన్ఫ్లుఎంసర్. కుక్బుక్ రాసింది. కుకింగ్ క్లాసెస్ కండక్ట్ చేస్తుంది.
ఫన్నీ ట్విస్ట్: ఇప్పుడు ఆ ఫ్యామిలీమే అందరికీ చెబుతుంది:
“మా ప్రియా యూట్యూబ్ స్టార్!” 🤭
ది ప్రాక్టికల్ ట్రాన్సిషన్ ప్లాన్ (నో బీఎస్ గైడ్)
స్టెప్ 1: ఆనెస్ట్ అసెస్మెంట్ (మిరర్ టైమ్)
మీకు నేరుగా ప్రశ్నలు:
- నిజంగా ఎఫర్ట్ పెట్టారా లేక హాఫ్ హార్టెడ్ ట్రై చేశారా?
 - ఫీడ్బ్యాక్ తీసుకున్నారా లేక డిఫెన్సివ్ అయ్యారా?
 - ప్లాన్ ఉన్నదా లేక రాండమ్గా ట్రై చేశారా?
 - రియలిస్టిక్ టైమ్లైన్ ఉంది లేదా ఓవర్నైట్ మ్యాజిక్ ఆశిస్తున్నారా?
 
స్టెప్ 2: ఫెయిల్యూర్ ఆటాప్సీ (సీఎస్ఐ: ఫెయిల్యూర్ ఇన్వెస్టిగేషన్)
ప్రతి ఫెయిల్యూర్ని బాగా ఎనలైజ్ చేయండి:
What went wrong?
- స్కిల్ గ్యాప్ ఉందా?
 - మార్కెట్ రీసెర్చ్ చేసారా?
 - టైమింగ్ తప్పా?
 - ఎగ్జిక్యూషన్ వీక్ అా?
 
What went right?
- ఏదైనా పాజిటివ్ రిజల్ట్ వుందా?
 - న్యూ స్కిల్స్ వచ్చాయా?
 - నెట్వర్క్ పెరిగిందా?
 - ఎక్స్పీరియన్స్ వచ్చిందా?
 
స్టెప్ 3: ది న్యూ స్ట్రాటజీ డిజైన్
బేస్డ్ ఆన్ ఎనలిసిస్:
- స్కిల్ గ్యాప్స్కి కోర్సులు చేయండి
 - మెంటర్లు అడుగండి
 - చిన్న చిన్న ఎక్స్పెరిమెంట్స్ స్టార్ట్ చేయండి
 - టైమ్లైన్ను రియలిస్టిక్గా ఫిక్స్ చేయండి
 
ది లవ్ లెటర్ టు యువర్ ఫెయిల్డ్ సెల్ఫ్
లవింగ్ బట్ ఫన్నీ టోన్ ఫుల్ ఆక్టివేట్:
Dear Past Me Who Felt Like Failure,
మీరు బ్రేవ్. ఎందుకంటే మీరు ట్రై చేశారు.
90% పీపుల్ ట్రై చేయకుండా, ఇతరుల్ని జడ్జ్ చేస్తూ కూర్చుంటారు.
మీరు ఫెయిల్ అయ్యారా?
Congrats. You just entered ది రియల్ సక్సెస్ క్లబ్.
ఫన్ ఫ్యాక్ట్: ఫెయిల్యూర్ అంటే — మీరు కంఫర్ట్ జోన్ దాటి వచ్చారు అన్న మాట!
వాళ్లు జీవితాంతం కంఫర్ట్ జోన్లో ఉంటారు…
మీరు మాత్రం — ప్రయాణం స్టార్ట్ చేశారు.
మీ ఫెయిల్యర్స్ = మీ సక్సెస్ స్టోరీలోని బెస్ట్ ఛాప్టర్స్.
యువర్ ఫెయిల్డ్ అటెంప్ట్స్ = ట్రైనింగ్ గ్రౌండ్
ఒలింపిక్ అథ్లెట్స్ విన్నింగ్ ముందు 1000 సార్లు ఫెయిల్ అవుతారు.
బిజినెస్ టైకూన్స్కి హిట్కు ముందు చాలా ఫెయిల్యూర్ వేంచర్స్ ఉంటాయి.
ఆర్టిస్టులు 1000 మిడియోకర్ పీసులు వేస్తారు, ఒక మాస్టర్పీస్కి.
యువర్ ఫెయిల్యర్స్ = యువర్ ట్రైనింగ్ డేటా.
మషీన్ లెర్నింగ్లో కూడా మోడల్కి లాట్స్ ఆఫ్ ట్రైనింగ్ డేటా కావాలి కదా?
సేమ్ కాంకెప్ట్. మీ బ్రెయిన్ కూడా అలాగే ట్రెయిన్ అవుతుంది.
ది సక్సెస్ రీడెఫినిషన్ ప్రాజెక్ట్
పర్స్పెక్టివ్ షిఫ్ట్ టైమ్:
Success = డెస్టినేషన్ కాదు → జర్నీ.
డైలీ చిన్న మెరుగుదలలు కూడా సక్సెస్.
పీస్ ఆఫ్ మైండ్ కూడా సక్సెస్.
ఒక్క మంచి రిలేషన్ కూడా సక్సెస్.
ఒక న్యూ స్కిల్ కూడా సక్సెస్.
నీకు నిన్న కంటే నేడు మెరుగయ్యావా? ⇒ That’s success
నీకు ఫెయిల్ అయ్యాక మళ్లీ లేచావా? ⇒ That’s success
నీకు భయం వచ్చినా ముందుకు నడిచావా? ⇒ That’s success
రియల్ సక్సెస్ మెట్రిక్స్
- ప్రోగ్రెస్ (పర్ఫెక్షన్ కాదు)
 - గ్రోత్ (ఓవర్నైట్ మ్యాజిక్ కాదు)
 - కన్సిస్టెన్సీ (ఫ్లాష్ కాదు)
 - ఫలితాలకన్నా ఫుల్ఫిల్మెంట్
 
ది ఫైనల్ ప్లాట్ ట్విస్ట్
లవింగ్ కంక్లూజన్ టైమ్:
ఈ ఆర్టికల్ మొత్తం చదివిన మీరు — ఇప్పుడు ఒక కొత్త వేరియంట్.
మీ outlook మారింది. మీరు ఇప్పుడే మొదలుపెట్టినవారు!
సక్సెస్ = లాటరీ టికెట్ కాదు. It’s a skill.
ఫెయిల్యూర్ నుంచి జంప్ = మ్యాజిక్ కాదు. It’s a strategy.
యువర్ న్యూ బిగినింగ్ స్టార్ట్స్ హియర్
ఇప్పుడు మీరు ఎంచుకోవచ్చు:
Option A: ఫీల్ గుడ్ అయి మళ్లీ ఓల్డ్ ప్యాటర్న్కు వెళ్ళిపోవచ్చు
Option B: వన్ స్మాల్ స్టెప్ — ఇవాళే, ఇప్పుడే
చాయిస్ మీది. కానీ గుర్తుంచుకోండి:
ప్రతి సక్సెస్ స్టోరీ ఇలా మొదలవుతుంది —
“I decided to try again… but differently this time.”
ఫైనల్ లవింగ్ రిమైండర్:
మీ స్టోరీ ఇంకా రాసుకోవచ్చు.
ముందు చాప్టర్లు బోరింగ్ అయ్యుండొచ్చు… కానీ బెస్ట్ చాప్టర్లు ఇంకా రాయాల్సి ఉంది.
So… పెన్ పట్టుకోండి (ఒక్కసారి ఊహల్లో అయినా 😄)
మీ కంబ్యాక్ స్టోరీని స్టార్ట్ చేయండి.
✨
వర్చువల్ హగ్ అండ్ హై-ఫైవ్ టు ఎవ్రీ వన్ హూ గాట్ ది గట్స్ టు ట్రై అగెయిన్! 💙

జీవితంలో జరిగే చిన్న సంఘటనల్ని పెద్ద కోణంలో చూడగల కన్ను, వాటిని చదివే ప్రతి ఒక్కరికి తలొరిగేలా రాసే కలం… ఈ రెండూ కలిపితే రాహుల్ రాతలూ అవుతాయి.
పాఠకుల మనసును గౌరవిస్తూ, అభిప్రాయాలపై గమనికలతో—not జడ్జ్మెంట్స్తో—రాసే కంటెంట్ ఆయన ప్రత్యేకత.
సాధారణ విషయాలపై గంభీరంగా రాయాల్సిన అవసరం ఉన్నప్పుడు, అందరికీ అర్థమయ్యే భాషలో, అయితే లోతుగా చెప్పడం రాహుల్ శైలి.
