ఆమె మెసేజ్ చూసి హార్ట్ బీట్ పెరిగిపోతుంది కానీ రిప్లై ఇవ్వలేకపోతున్నాను ఎందుకు?
లొకేషన్ – మీ బెడ్ రూమ్. టైమ్ – రాత్రి 10:30
ఫోన్ చేతిలో ఉంది. స్క్రీన్ ఆన్ లోనే ఉంది. పైన ఆమె పేరు, కింద “typing…” అని వచ్చి మాయమైంది. గుండె దడ దడ. ఏదో అణుబాంబు డిఫ్యూజ్ చేస్తున్నంత టెన్షన్. చివరికి ‘టింగ్’ అని సౌండ్ వచ్చింది. మెసేజ్ వచ్చేసింది.
“Hey! Em chestunnav?”
అంతే. ప్రపంచం ఆగిపోయింది. చుట్టూ ఉన్న సౌండ్స్ అన్నీ మ్యూట్. మీ గుండె చప్పుడు మాత్రం డాల్బీ అట్మాస్ లో వినిపిస్తుంది. ఇప్పుడు మొదలవుతుంది అసలు సిసలైన నరకం.
రిప్లై ఇవ్వాలి. కానీ వేళ్లు కదలవు. బ్రెయిన్ షట్ డౌన్ అయిపోయింది. ఎందుకు? ఏమైంది మనకి? ఏదో పెద్ద జబ్బు వచ్చిందా? లేదే… మరి ఈ సిగ్గు, భయం, ఆనందం, ఆందోళన కలగలిపిన వింత ఫీలింగ్ ఏంటి?
రిలాక్స్… రిలాక్స్… దీనికి కారణాలు తెలుసుకోవడానికి ఏ సైకాలజిస్ట్ దగ్గరికో వెళ్లక్కర్లేదు. మనలాంటి బాధితులు కోట్లలో ఉన్నారు. ఇదొక గ్లోబల్ సమస్య. ఈ సమస్య వెనుక ఉన్న కొన్ని సిల్లీ, కానీ సీరియస్ కారణాలను ఓ సారి తవ్వి చూద్దాం.
కేస్ స్టడీ: ఒక మెసేజ్, వెయ్యి ఆలోచనలు
సమస్య: రిప్లై ఇవ్వలేకపోవడం.
పరిశోధన: మన మెదడు లోపల ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం.
కారణం #1: ది ‘పర్ఫెక్ట్ రిప్లై’ సిండ్రోమ్
మనం ఇచ్చే రిప్లై ఏదో చరిత్రలో నిలిచిపోవాలి. దానికి ఆస్కార్ అవార్డు రావాలి. “Hi” అని పెడితే, “ఛీ, ఇంత క్రియేటివిటీ లేదా వీడికి?” అనుకుంటుందేమో. కాస్త ఫన్నీగా పెడితే, “వీడెవడో జోకర్ లా ఉన్నాడు” అనుకుంటుందేమో. ఇంకొంచెం డీప్ గా పెడితే, “అప్పుడే ఇంత ఓవరాక్షన్ అవసరమా?” అని ఫీల్ అవుతుందేమో. మనం పంపే ఒక్క మెసేజ్లో మన క్యారెక్టర్, మన ఆటిట్యూడ్, మన బ్యాంక్ బ్యాలెన్స్, మన ఫ్యామిలీ బ్యాక్గ్రౌండ్… అన్నీ తెలిసిపోవాలి. ఈ పర్ఫెక్షన్ పిచ్చిలో పడి అసలుకే రిప్లై ఇవ్వడం మానేస్తాం.
కారణం #2: ది ‘ఓవర్ థింకింగ్’ ఒలింపిక్స్
ఇందులో మనందరికీ గోల్డ్ మెడల్ గ్యారెంటీ.
- “ఇప్పుడు ‘Eating’ అని పెడితే, ‘ఈ టైమ్ లో తింటాడా వీడు?’ అనుకుంటుందేమో.”
 - ” ‘Watching a movie’ అని పెడితే, ‘నన్ను వదిలేసి మూవీ చూస్తున్నాడా?’ అని ఫీల్ అవుతుందేమో.”
 - ” ‘Just relaxing’ అంటే ‘పనీ పాటా లేదా వీడికి?’ అని అనుమానం వస్తుందేమో.”
 - ” ‘Thinking about you’ అని పెడితే… అబ్బే, మరీ చీప్గా ఉంటుంది.”
 
ఒక్క రిప్లై కోసం ఇన్ని వేల పర్ముటేషన్స్ అండ్ కాంబినేషన్స్ వేసే బదులు, ఇస్రో వాళ్లకి రాకెట్ లాంచింగ్లో సాయం చేయొచ్చు. కానీ మన టాలెంట్ అంతా ఇక్కడే వృధా అయిపోతుంది.
కారణం #3: ది ‘సీన్’ ఫోబియా (Fear of being left on ‘Seen’)
ఇది అన్నింటికన్నా భయంకరమైనది. మనం ఎంతో ఆలోచించి, రీసెర్చ్ చేసి, ఐన్స్టీన్ థియరీలాంటి ఒక రిప్లై పంపాక… అవతల నుంచి బ్లూ టిక్స్ వచ్చి సైలెంట్ అయిపోతే? ఆ నొప్పి, ఆ బాధ… వర్ణనాతీతం. ఆ అవమానం కంటే రిప్లై ఇవ్వకుండా సైలెంట్గా ఉండిపోవడం మేలు అని మన బ్రెయిన్ మనకు ఉచిత సలహా ఇస్తుంది. ఆ ‘Seen’ అని చూడగానే మనకు బీపీ వచ్చి సీన్ అయిపోతుంది.
లోపల జరిగే అంతర్యుద్ధం: బ్రెయిన్ vs హార్ట్
ఈ సమయంలో మన లోపల ఇలా ఉంటుంది పరిస్థితి:
హార్ట్: రేయ్, పంపరా బాబు! ఛాన్స్ మిస్ అవుతుంది. ఏదో ఒకటి పంపు. ‘Hi’ అని పెట్టు చాలు.
బ్రెయిన్: ఆగు… ఆగు… తొందరపడకు. లాస్ట్ టైమ్ ‘Hi’ పెట్టినప్పుడు తను ‘Hello’ అని పెట్టింది. ఈ సారి కాస్త వెరైటీగా ట్రై చేద్దాం. ‘Heyy’ అని రెండు ‘y’లు పెడదామా? లేక ‘Heyyy’ అని మూడు ‘y’లు పెడదామా? Wait, ఎమోజీ ఏం పెట్టాలి? నవ్వేది పెట్టాలా? కన్నుగీటేది పెట్టాలా? అయ్యో, కన్నుగీటితే తప్పుగా అనుకుంటుందేమో!
హార్ట్: అరేయ్, ఇంతలో తను ఆన్లైన్ నుంచి ఆఫ్లైన్కి వెళ్లిపోతుంది రా వెర్రి వెధవా!
బ్రెయిన్: వెయిట్, ఐడియా వచ్చింది. మనం గూగుల్లో “Witty replies to ‘What are you doing?'” అని సెర్చ్ చేద్దాం.
హార్ట్: సచ్చింది గొర్రె.
ఈ గొడవలో ఒక గంట గడిచిపోతుంది. చివరికి ఫోన్ పక్కన పడేసి, మనం సైలెంట్ అయిపోతాం. Mission Failed.
సరే, మరి దీనికి పరిష్కారం లేదా?
ఉంది. కానీ అది వినడానికి చాలా సింపుల్గా, చేయడానికి చాలా కష్టంగా ఉంటుంది.
- ది 3-సెకండ్ రూల్: మెసేజ్ చూడగానే, నీ బ్రెయిన్ ఓవర్గా ఆలోచించడం మొదలుపెట్టకముందే, మొదటి 3 సెకన్లలో ఏది అనిపిస్తే అది పంపెయ్. “Hi”, “Hey”, “Em ledu”, “Just chilling”… ఏదైనా పర్లేదు. ఆలోచించే గ్యాప్ ఇవ్వొద్దు. ఆలోచిస్తే ఓడిపోతావ్.
 - “ఏమైతది?” ఫిలాసఫీ: ఒకవేళ నువ్వు ఏదో తప్పు రిప్లై ఇచ్చావ్ అనుకుందాం. మహా అయితే ఏమవుతుంది? ఆమె నవ్వుకుంటుంది. లేదా కన్ఫ్యూజ్ అవుతుంది. అంతేకానీ నిన్ను దేశం నుంచి బహిష్కరించరు కదా? నీ ఆస్తి మొత్తం లాక్కోరు కదా? సో, లైట్ తీస్కో.
 - నువ్వేమీ రోబోవి కాదు: నువ్వు మనిషివి. తప్పులు చేస్తావ్. కొన్నిసార్లు ఫన్నీగా, కొన్నిసార్లు బోరింగ్గా రిప్లై ఇస్తావ్. పర్లేదు. ప్రతీసారీ పర్ఫెక్ట్గా ఉండాల్సిన అవసరం లేదు. నువ్వేమైనా AI చాట్బాట్వా? పర్ఫెక్ట్ రిప్లైలు ఇవ్వడానికి?
 
చివరిగా చెప్పేది ఏంటంటే… ఆ మెసేజ్ చూసి హార్ట్ బీట్ పెరగడంలో తప్పులేదు. అది చాలా సహజం. కానీ ఆ టెన్షన్లో రిప్లై ఇవ్వకుండా ఉండిపోవడమే అసలు తప్పు. సమస్య ఆమె మెసేజ్లో లేదు, మన తలలో ఉంది.
సో, నెక్స్ట్ టైమ్ ఆ ‘టింగ్’ సౌండ్ వినగానే… గుండె వేగంగా కొట్టుకోనివ్వు, కానీ వేళ్లను మాత్రం ఆపకు.
ఆలోచించకు. పంపెయ్. అంతే. లేకపోతే ఆ మెసేజ్ ‘seen’లో ఉంటుంది, మనం టెన్షన్లో ఉంటాం. అనవసరం.

జీవితంలో జరిగే చిన్న సంఘటనల్ని పెద్ద కోణంలో చూడగల కన్ను, వాటిని చదివే ప్రతి ఒక్కరికి తలొరిగేలా రాసే కలం… ఈ రెండూ కలిపితే రాహుల్ రాతలూ అవుతాయి.
పాఠకుల మనసును గౌరవిస్తూ, అభిప్రాయాలపై గమనికలతో—not జడ్జ్మెంట్స్తో—రాసే కంటెంట్ ఆయన ప్రత్యేకత.
సాధారణ విషయాలపై గంభీరంగా రాయాల్సిన అవసరం ఉన్నప్పుడు, అందరికీ అర్థమయ్యే భాషలో, అయితే లోతుగా చెప్పడం రాహుల్ శైలి.
