"ల్యాప్‌టాప్ ముందు కూర్చుని ఫోన్‌లో ఇన్‌స్టాగ్రామ్ చూస్తూ ఎగ్జైటెడ్‌గా నవ్వుతున్న యువకుడు – ఆన్‌లైన్ స్టేటస్‌కి ఎమోషనల్‌గా రియాక్ట్ అవుతున్న సింబల్"

ఇన్‌స్టా ఆన్‌లైన్ స్టేటస్‌తో నీ డే మారిపోతుందా?

12:30 PM – ఆఫీస్ లంచ్ బ్రేక్

“అనీష ఆన్‌లైన్ ఉన్నాడు… నేను ఇన్నాళ్లకు హాయ్ చెప్తే ఎలా అనిపిస్తుంది?”

2:45 PM – బ్యాక్ టు వర్క్

మెసేజ్ పంపాను… అతను అప్పట్లో ఆన్‌లైన్ ఉన్నాడు కానీ రీడ్ చేయలేదు

5:20 PM – హోంవే

అనీష మళ్లీ ఆన్‌లైన్… కానీ నా మెసేజ్‌కి ఇంకా రిప్లై లేదు. అతను నన్ను ఇగ్నోర్ చేస్తున్నాడేమో?

8:30 PM – డిన్నర్ టైమ్

ఇంకా రిప్లై రాలేదు… కానీ అతని స్టోరీ చూసాను. రియల్‌గా బిజీ అయిఉండాలి.

11:15 PM – బెడ్ టైమ్

“అనీష్ లాస్ట్ సీన్ 20 నిమిషాల క్రితం… అప్పుడే ఆఫ్‌లైన్ అయ్యాడు. నా మెసేజ్ చూశాడా చూడలేదా?”

ఇదే నా పూర్తి డే! ఒక గ్రీన్ డాట్ చుట్టూ రొట్టేట్ అవుతుంది నా లైఫ్.

“వాళ్లు ఆన్‌లైన్‌లో ఉన్నారు కానీ నా మెసేజ్‌కు రిప్లై చేయలేదు…” అని అనుకుని ఎంతసార్లు బాధపడ్డాను అని లెక్కపెట్టలేను. ఆన్‌లైన్ స్టేటస్ అనేది 2025లో మన ఎమోషనల్ వెల్‌బీయింగ్‌ని కంట్రోల్ చేసే కొత్త మాస్టర్‌గా మారిపోయింది.

మా ఫ్రెండ్ రవి చెప్పేది: “నేను ఒక మెసేజ్ పంపిన తర్వాత, వాళ్లు ఆన్‌లైన్ వస్తున్నారా అని చూస్తూ ఉంటాను. వాళ్లు ఆన్‌లైన్ వచ్చి ఇంకా రిప్లై చేయకపోతే, నాకు రెజెక్షన్ అనిపిస్తుంది.” ఈ ఫీలింగ్ ఎంత యూనివర్సల్‌గా మారిపోయిందో!

గ్రీన్ డాట్ కనిపించింది అంటే హోప్. గ్రీన్ డాట్ కానిపించకపోవడం అంటే రిలీఫ్. కానీ గ్రీన్ డాట్ ఉంది, రిప్లై లేదు అంటే హర్ట్. ఇంత చిన్న డిజిటల్ ఇండికేటర్ మన మూడ్‌ని ఇంత కంట్రోల్ చేస్తుందని ఎవరు అనుకున్నారు?

సైబర్‌సైకాలజిస్ట్‌లు ఈ పేనొమెనాను “డిజిటల్ మూడ్ డిపెండెన్సీ” అని కేటగరైజ్ చేశారు. మన బ్రెయిన్ వేరేవాళ్ల ఆన్‌లైన్ యాక్టివిటీని రియల్-టైమ్ వాలిడేషన్ సిస్టమ్‌గా ట్రీట్ చేస్తుంది. గ్రీన్ డాట్ చూసినప్పుడు మనకు డోపామైన్ రిలీజ్ అవుతుంది, రిప్లై రాకపోతే కార్టిసాల్ పెరుగుతుంది. అంటె మన బ్రెయిన్‌కి ఇది రియల్ థ్రెట్‌గా అనిపిస్తుంది.

చాలామంది రోజుకు పదుల ఎత్తున సార్లు ఇతరుల ఆన్‌లైన్ స్టేటస్ చెక్ చేస్తున్నారు. “ఆన్‌లైన్ కానీ నో రిప్లై” సిట్యువేషన్‌లో చాలామంది యాంగ్జయిటీ ఫీల్ అవుతున్నారు. ఇంకా కొందరు ఇతరుల యాక్టివిటీ బేస్డ్ ఆన్ తమ రెస్పాన్స్ టైమ్ అడ్జస్ట్ చేస్తున్నారు.

మనం ఎలాంటి గేమింగ్ పేటర్న్స్‌లో పడిపోతున్నామంటే – “నేను ఇమీడియట్లీ రిప్లై చేస్తే వాళ్లు కూడా చేస్తారా?” అనే రెసిప్రాసిటీ టెస్టింగ్. “వాళ్లకు నా మెసేజ్ ప్రయారిటీ ఇవ్వారా?” అనే అటెన్షన్ వాలిడేషన్. “ఎవరు ఎవరికి ఫస్ట్‌గా రిప్లై చేస్తారు?” అనే పవర్ డైనామిక్స్.

అరే ఎనఫ్ ఈజ్ ఎనఫ్! ఇంతకీ మనం ఎప్పటినుండి ఇంత పెట్టీ గేమ్స్‌కి స్లేవ్‌లు అయ్యాం? ఒక గ్రీన్ డాట్ మన డే రూయిన్ చేయొచ్చా? ఇది రిడిక్యులస్!

ఇన్‌స్టా కంపెనీ డెవలపర్స్ దీన్ని ఎంజనీర్ చేశారు – మన ఎడిక్షన్ పెంచాలని! వాళ్లకు మన మెంటల్ హెల్త్ అంటే పట్టింపు లేదు, వాళ్లకు ఎంగేజ్‌మెంట్ మెట్రిక్స్ కావాలి!

కానీ మనం చేయగలిగింది ఏమిటంటే, మొదట మన ఓన్ ఆన్‌లైన్ స్టేటస్ ఆఫ్ చేసుకోవాలి. రీడ్ రిసీట్స్ డిసేబుల్ చేయాలి. అప్పుడు నోటిఫికేషన్స్ మ్యూట్ చేసి, చెక్ చేసే టైమ్‌లను ఫిక్స్ చేసుకోవాలి – రోజుకు రెండు మూడు సార్లు మాత్రమే. తీవ్రంగా అనిపించినా యాప్ అన్‌ఇన్‌స్టాల్ చేసి వెబ్ వర్షన్ వాడవచ్చు, వీక్‌లీ సోషల్ మీడియా సబాత్ పాటించవచ్చు.

కానీ అన్నింటికంటే ముఖ్యం ఏమిటంటే, రవి ఇప్పుడు చాలా కూల్‌గా ఉండేవాడు. అతను చెప్పేవాడు: “ఇన్‌స్టా ఆన్‌లైన్ స్టేటస్ చూసి మూడ్ చేంజ్ అవ్వడం అంటే ఒక వేచన్ సెల్ ఫోన్ టవర్‌కి కంట్రోల్ ఇవ్వడం లాంటిది. నేను నా లైఫ్ లీడ్ చేస్తాను, గ్రీన్ డాట్ లీడ్ చేయదు.”

రియల్ కనెక్షన్స్ డిజిటల్ స్టేటస్‌లో ఉండవు, రియల్ కన్వర్సేషన్స్‌లో ఉంటాయి. ఆన్‌లైన్ డాట్ చూసి హ్యాపినెస్ డిపెండెంట్ చేయకుండా, ఆఫ్‌లైన్ లైఫ్‌లో హ్యాపినెస్ క్రియేట్ చేసుకోండి!

Similar Posts

స్పందించండి

మీ ఈమెయిలు చిరునామా ప్రచురించబడదు. తప్పనిసరి ఖాళీలు *‌తో గుర్తించబడ్డాయి