వాళ్ల మెసేజ్ టోన్ చూసి నువ్వు ఓవర్థింక్ చేస్తున్నావా?
టెక్స్ట్ మెసేజ్లు మన కమ్యూనికేషన్లో 70% ప్లేస్ దక్కించుకున్నాయి. కానీ బిగ్గెస్ట్ ప్రాబ్లమ్ ఏమిటంటే – టెక్స్ట్ లో టోన్ అర్థం చేసుకోవడం చాలా కష్టం.
“Ok.” అని రాసినా అది సీరియస్నా, బిజీనా, లేదా ఆంగ్రీనా అని మనం ఓవర్థింక్ చేస్తాం.
“Heyyy 😍” అంటే రియల్లీ ఇంటరెస్ట్నా, లేక క్యాజువల్ ఫ్లర్ట్నా అని కన్ఫ్యూస్ అవుతాం.
వై వి ఓవర్థింక్ టెక్స్ట్ టోన్?
- లాక్ ఆఫ్ వాయిస్/ఎమోషన్: వాట్సాప్, టెలిగ్రామ్లో ఎమోషన్స్ ఎమోజీస్ మీద డిపెండ్ అవుతాయి
 - పర్సనల్ ఇన్సెక్యూరిటీ: మనకు ఆల్రెడీ డౌట్ ఉంటే, ఒక్క చిన్న పంక్చుయేషన్ కూడా పెద్ద సిగ్నల్ లా అనిపిస్తుంది
 - అటాచ్మెంట్ బైయాస్: మనం ఎక్కువగా ఇన్వెస్ట్ చేస్తే, వాళ్ల టోన్ ని కూడా ఎక్కువగా అనలైజ్ చేస్తాం
 
2025లో ఇది ఇంకాస్త ఎక్కువ
ఇప్పుడంటే AI-జెనరేటెడ్ ఆటో-రిప్లైస్ కూడా వస్తున్నాయి. ఒక సింపుల్ “టైపింగ్…” సైన్ చూస్తేనే మన హార్ట్బీట్ పెరిగిపోతుంది.
సైన్స్ నువ్వు ఓవర్థింకింగ్ చేస్తున్నావని
- ఒక్క మెసేజ్కి 10 మీనింగ్స్ వెతకడం
 - వాళ్లు టైపింగ్ చేస్తూ ఎరేజ్ చేస్తే ఆంక్షైటీ రావడం
 - డబుల్ టిక్ బ్లూ అయితే వెంటనే రిప్లై ఎందుకు రాలేదని తిప్పలు పెట్టుకోవడం
 
ఎలా డీల్ చేయాలి?
- డైరెక్ట్ గా ఆస్క్ చేయడం నేర్చుకో. కన్ఫ్యూషన్ ఉంటే “ఆర్ యు అప్సెట్?” అని అడగొచ్చు
 - టోన్ ని ఊహించక, వాళ్ల యాక్షన్స్ మీద ఫోకస్ పెట్టు
 - సెల్ఫ్-కాన్ఫిడెన్స్ పెంచుకో. నువ్వు స్ట్రాంగ్గా ఉంటే ఓవర్థింకింగ్ తగ్గుతుంది
 
బాటమ్ లైన్
మెసేజ్ టోన్ గెస్ చేయడం డేంజరస్ గేమ్. 2025లో డిజిటల్ కమ్యూనికేషన్ ఎక్కువైనా, రియల్ కమ్యూనికేషన్ (కాల్ లేదా ఫేస్ టు ఫేస్) ఎక్కువ క్లారిటీ ఇస్తుంది.
ఒక సింపుల్ టెక్స్ట్ ని థౌజండ్ మీనింగ్స్ గా ఇంటర్ప్రెట్ చేయక, మన మైండ్ కి పీస్ ఇవ్వాలి. లేదంటే మనమే మన ఆంక్షైటీకి బలి అవుతాం.
ఇవి కూడా చదవండి: – వాళ్లు రిలేషన్లో లేరు కానీ వదలడం కూడా మానరు ఎందుకు?

జీవితంలో జరిగే చిన్న సంఘటనల్ని పెద్ద కోణంలో చూడగల కన్ను, వాటిని చదివే ప్రతి ఒక్కరికి తలొరిగేలా రాసే కలం… ఈ రెండూ కలిపితే రాహుల్ రాతలూ అవుతాయి.
పాఠకుల మనసును గౌరవిస్తూ, అభిప్రాయాలపై గమనికలతో—not జడ్జ్మెంట్స్తో—రాసే కంటెంట్ ఆయన ప్రత్యేకత.
సాధారణ విషయాలపై గంభీరంగా రాయాల్సిన అవసరం ఉన్నప్పుడు, అందరికీ అర్థమయ్యే భాషలో, అయితే లోతుగా చెప్పడం రాహుల్ శైలి.
