సైలెంట్గా సఫర్ చేస్తూ ఓవర్థింక్ చేస్తున్నావా… ఇది ఎప్పుడు స్టాప్ అవుతుంది?
ఓవర్థింకింగ్ అనేది జెనరేషన్ Z అండ్ మిలీనియల్స్లో ఎపిడెమిక్ లెవెల్కి చేరుకుంది. ఇన్ఫర్మేషన్ ఓవర్లోడ్, సోషల్ మీడియా, పెర్ఫెక్షనిజం కల్చర్… ఇవన్నీ కలిసి మన మైండ్లను కాంస్టెంట్ రేసింగ్ మోడ్లో ఉంచుతున్নాయి. చాలామంది సైలెంట్గా దీని వల్ల సఫర్ చేస్తున్నారు, ఎవరికీ చెప్పుకోలేకపోతున్నారు.
ఓవర్థింకింగ్ అనేది మెంటల్ రుమినేషన్ ప్రాసెస్. అదే ఆలోచన మీ మైండ్లో లూప్లో రన్ అవుతూ ఉంటుంది. “ఆ సిట్యువేషన్లో నేను వేరేలా రియాక్ట్ చేసి ఉంటే?”, “వాళ్లు నా గురించి ఏం అనుకుంటున్నారో?”, “రేపు ఏం జరుగుతుందో?” – ఇలా ఎండ్లెస్ క్వెశ్చన్స్ మైండ్లో రన్ అవుతూ ఉంటాయి.
ఓవర్థింకింగ్కు రూట్ కాజెస్ చాలా ఉన్నాయి. పర్ఫెక్షనిజం ఒకటి – ప్రతిదీ పర్ఫెక్ట్గా చేయాలని అనుకుంటాం, మిస్టేక్స్ చేయకూడదని భయపడతాం. “What if” సినారియోలు ఇమాజిన్ చేస్తూ ఉంటాం.
ప్యాస్ట్ రెగ్రెట్స్ అండ్ ఫ్యూచర్ ఫియర్స్ కూడా ఓవర్థింకింగ్కు బ్యూయిల్ అవుతాయి. గతంలో చేసిన మిస్టేక్స్ గురించి ఎండ్లెస్గా ఆలోచించడం, రాబోయే రోజుల్లో ఏం జరుగుతుందో అని పేరనాయిడ్ అవ్వడం.
2025లో డిజిటల్ లైఫ్స్టైల్ వల్ల ఓవర్థింకింగ్ మరింత పెరిగిపోయింది. న్యూస్ నోటిఫికేషన్స్, సోషల్ మీడియా అప్డేట్స్, వర్క్ ఇమెయిల్స్… కాంస్టెంట్ ఇన్పుట్ వస్తూ ఉంటుంది. మైండ్కి రెస్ట్ లేకుండా, ఎప్పుడూ ప్రాసెసింగ్ మోడ్లో ఉంటుంది.
కంపారిజన్ కల్చర్ కూడా ఓవర్థింకింగ్ను ట్రిగర్ చేస్తుంది. ఇన్స్టాలో వేరేవాళ్ల లైవ్స్ చూసి, “నేనెందుకు అంత హ్యాపీగా లేను?”, “నా లైఫ్ ఎందుకు అంత ఎక్సైటింగ్ గా లేదు?” అని ఆలోచిస్తూ ఉంటాం.
ఇంపోస్టర్ సిండ్రోమ్ కూడా ఓవర్థింకింగ్కు దారితీస్తుంది. “నేను రియల్గా ఈ జాబ్కి డిజర్వ్ చేస్తానా?”, “వాళ్లు నా అసలు రూపం తెలుసుకుంటే ఏం అవుతుందో?” అని భయపడుతూ ఉంటాం.
రిలేషన్షిప్ ఓవర్థింకింగ్ చాలా కామన్. “వాళ్లు లేట్ రిప్లై ఎందుకు చేశారు?”, “వాళ్ల టోన్ డిఫరెంట్గా ఉందేమో?”, “నేను రాంగ్ థింగ్ చెప్పానేమో?” అని అనలైజ్ చేస్తూ ఉంటాం.
ఓవర్థింకింగ్ వల్ల ఫిజికల్ సింప్టమ్స్ కూడా వస్తాయి. హెడేక్స్, ఇన్సోమ్నియా, ఫెటీగ్, మజిల్ టెన్షన్, డైజెస్టివ్ ఇష్యూస్… మైండ్ అండ్ బాడీ కనెక్టెడ్ కాబట్టి మెంటల్ స్ట్రెస్ ఫిజికల్గా మేనిఫెస్ట్ అవుతుంది.
ఓవర్థింకింగ్ కాంట్రోల్ చేయాలంటే, ఫస్ట్గా అవేర్నెస్ డెవలప్ చేయాలి. మైండ్ఫుల్నెస్ ప్రాక్టిస్ చేయాలి. ఆలోచనలు వచ్చినప్పుడు, వాటిని ఆబ్జర్వ్ చేయాలి కానీ జడ్జ్ చేయకూడదు.
“థాట్ స్టాపింగ్” టెక్నిక్ ప్రాక్టిస్ చేయవచ్చు. నెగటివ్ థాట్ వచ్చినప్పుడు, మెంటల్గా “స్టాప్” అని చెప్పుకుని, వేరే యాక్టివిటీలో ఇన్వాల్వ్ అవ్వవచ్చు.
గ్రౌండింగ్ టెక్నిక్స్ ప్రాక్టిస్ చేయవచ్చు. 5-4-3-2-1 మెథడ్: 5 థింగ్స్ మీరు చూడగలరు, 4 థింగ్స్ టచ్ చేయగలరు, 3 థింగ్స్ వినగలరు, 2 థింగ్స్ స్మెల్ చేయగలరు, 1 థింగ్ టేస్ట్ చేయగలరు అని ఫోకస్ చేయాలి.
2025లో మెంటల్ హెల్త్ యాప్స్, థెరపీ, మెడిటేషన్ రిసోర్సెస్ చాలా అవైలబుల్ అయ్యాయి. ప్రొఫెషనల్ హెల్ప్ తీసుకోవడంలో సిగ్గు లేదు.
ఫిజికల్ ఎక్సర్సైజ్ చేయడం కూడా ఓవర్థింకింగ్ రిడ్యూస్ చేస్తుంది. ఎండోర్ఫిన్స్ రిలీజ్ అవుతాయి, మైండ్ క్లియర్ అవుతుంది.
జర్నలింగ్ ప్రాక్టిస్ చేయవచ్చు. మైండ్లో రేసింగ్ అవుతున్న ఆలోచనలను పేపర్పై రాయడం వల్ల వాటిని ఆర్గనైజ్ చేయవచ్చు, క్లారిటీ వస్తుంది.
“వరీ వైండ్ అప్” మెంటాలిటీ నుండి బయటపడాలి. ప్రతిదీ పర్ఫెక్ట్గా చేయాలని అనుకోకుండా, “గుడ్ ఎనఫ్” అనే మైండ్సెట్ డెవలప్ చేయాలి. మిస్టేక్స్ నార్మల్, లెర్నింగ్ ప్రాసెస్లో భాగం అని అంగీకరించాలి.
సోషల్ మీడియా డిటాక్స్ చేయవచ్చు. కొన్ని గంటలు లేదా రోజులు ఫోన్ దూరంగా పెట్టి, రియల్ లైఫ్ యాక్టివిటీస్లో ఇన్వాల్వ్ అవ్వవచ్చు.
సపోర్ట్ సిస్టమ్ బిల్డ్ చేయాలి. ట్రస్టెడ్ ఫ్రెండ్స్, ఫ్యామిలీతో మీ ఫీలింగ్స్ షేర్ చేయాలి. “నేను ఒంటరిగా ఈ ప్రాబ్లమ్ ఫేస్ చేస్తున్నాను” అనే ఫీలింగ్ నుండి బయటపడాలి.
మోస్ట్ ఇంపార్టెంట్గా అర్థం చేసుకోవలసింది ఏమిటంటే, ఓవర్థింకింగ్ ఓవర్నైట్ స్టాప్ అవ్వదు. ఇది గ్రాడ్యువల్ ప్రాసెస్. డైలీ ప్రాక్టిస్, పేషెన్స్, సెల్ఫ్-కంపాషన్తో స్లోలీ కంట్రోల్ చేయవచ్చు.
రిమెంబర్: మైండ్ అనేది టూల్, మీరు దాని మాస్టర్. ఆలోచనలు వచ్చి వెళ్ళిపోతాయి, కానీ మీరు వాటికి కట్టుబడి ఉండాల్సిన అవసరం లేదు. మీ మెంటల్ హెల్త్ మీ హ్యాండ్స్లో ఉంది.

అందంగా అనిపించిన భావాన్ని పదాల్లో మార్చే నైపుణ్యం, ప్రతి వాక్యంలో తలపోసే సున్నితత్వం… ఇవే సంజన రాతల్లో ప్రత్యేకత. ప్రేమ, నమ్మకం, ఒత్తిడిలాంటి భావోద్వేగాల్ని నిండుగా చెప్పేలా, కానీ చదివినవాళ్ల గుండె నొప్పించకుండా రాయడమే ఆమె శైలి. ఆమె వాక్యాల్లో తడిచినపుడు, మీ జీవితపు చిన్న మజిలీ గుర్తొస్తుందనిపించకమానదు.
