ఒకరితో జీవితం ఊహించుకుని, మరొకరితో మొదలెట్టడం ఎంత కష్టమో తెలుసా?\
ఈ మనసు అంటే ఏంటి రా! ఒకరి గురించి అన్ని కలలు కని, ప్లాన్స్ వేసుకుని, వాళ్ళతో ఫ్యూచర్ ఊహించుకుని… చివరికి లైఫ్ మరో డైరెక్షన్ లో వెళ్తుంది. మనం మరొకరితో సెటిల్ అవ్వాలి అనిపిస్తుంది.
అప్పుడా పెయిన్ ఎలా హ్యాండిల్ చేయాలి?
మనం ఎంత బుర్ర తిప్పుకుంటున్నామో చూడండి! రాత్రింబగళ్ళు ఒకరి గురించే ఆలోచిస్తూ, వాళ్ళతో ఎలాంటి హౌస్ కట్టుకుంటాం, వాళ్ళ పేరెంట్స్ తో ఎలా అడ్జస్ట్ అవుతాం. ఇలా కంప్లీట్ మూవీ తీసేస్తున్నాం మనసులో! కానీ రియాలిటీ ఏంటంటే, ఆ పర్సన్ మనకు దొరకకపోవచ్చు. లేదా వాళ్ళకి మనం నచ్చకపోవచ్చు. లేకపోతే సర్కమ్స్టాన్సెస్ వల్ల కలవకపోవచ్చు.
ఈ ఓవర్థింకింగ్ ఎందుకు వస్తుంది?
వేగంగా, టెన్షన్ తో మనం ప్లానింగ్ చేయడంలో అలవాటు పడిపోయాం కదా! ఒక జాబ్ ఇంటర్వ్యూ కి వెళ్తున్నప్పుడు కూడా “ఈ జాబ్ వచ్చిన తర్వాత ఏం చేయాలి, ఎంత సాలరీ వస్తుంది, హౌస్ ఎక్కడ తీసుకుంటాం” అని అనుకుంటాం. అలానే ఒకరిని చూడగానే మనసులో కంప్లీట్ స్టోరీ రాసేస్తాం. వాళ్ళ చాయిస్ ఏంటో, వాళ్ళకి ఏం అనిపిస్తుందో ఆలోచించకుండా!
మనకి కంట్రోల్ ఫ్రీక్ మెంటాలిటీ వచ్చేసింది. “నా లైఫ్ నేనే డిసైడ్ చేసుకుంటాను” అని అనుకుంటాం. కానీ రిలేషన్షిప్స్ లో రెండు మనసులు ఉంటాయి కదా!
అప్పుడప్పుడు మనం ఆ పర్సన్ గురించి ఎంత ఇన్వెస్ట్ అయ్యామో రియలైజ్ కూడా అవ్వదు. ఫ్రెండ్స్ తో వాళ్ళ గురించే మాట్లాడతాం, ఫ్యామిలీ కి కూడా ఇండైరెక్ట్ గా మెన్షన్ చేస్తాం. మన ఎంటైర్ ఐడెంటిటీ ఆ ఒక పర్సన్ చుట్టూ రివాల్వ్ అవుతుంది!
కలలు… ఆ మధుర కలలు!
కానీ ఆ కలలు కనడంలో ఎంత అందం ఉంటుందో! వాళ్ళతో మార్నింగ్ కాఫీ తాగుకుంటూ ఉండటం… వీకెండ్ లో కలిసి మూవీస్ చూడడం… ఫెస్టివల్స్ లో కలిసి సెలబ్రేషన్స్ చేసుకోవడం… ఆ పర్సన్ ఫేవరెట్ కలర్ ఏంటో తెలుసుకుని, మన డ్రెస్ కూడా అలా కొనుక్కోవాలని అనిపించడం… వాళ్ళ ఫేవరెట్ ఫుడ్ ఏంటో గూగుల్ లో సెర్చ్ చేసి రెసిపీ నేర్చుకోవాలని అనుకోవడం… చిన్న చిన్న థింగ్స్ కూడా స్పెషల్ అనిపించడం! వాళ్ళ మెసేజ్ వచ్చినప్పుడు ఫేస్ మీద ఆ గ్లో రావడం… వాళ్ళ నేమ్ వినగానే హార్ట్ బీట్ పెరిగిపోవడం…
ఇవన్నీ బ్యూటిఫుల్ ఎక్స్పీరియెన్సెస్! ఈ ఫీలింగ్స్ అనుభవించడంలో తప్పు ఏమీ లేదు. లవ్ అంటే ఇదే కదా – ఒకరి గురించి అన్ని పాజిటివ్ థాట్స్ రావడం!
రియాలిటీ చెక్ ఎప్పుడు వస్తుంది?
ఆ రియాలిటీ షాక్ ఎప్పుడు వస్తుందంటే, మనం ఎక్స్పెక్ట్ చేసినట్టు సిచువేషన్ డెవలప్ కాకపోయినప్పుడు. వాళ్ళకి మనంటె అంత ఇంటరెస్ట్ లేదని తెలిసినప్పుడు. లేదా వాళ్ళు మరొకరిని చూజ్ చేసినప్పుడు. అప్పుడు మనకి “నేను ఎంత ఫూల్ అయ్యానో!” అని అనిపిస్తుంది. మన ఫ్రెండ్స్ “మేము చెప్పలేదా, ఎక్కువ ఎక్స్పెక్టేషన్స్ పెట్టుకోవద్దని?” అని రిమైండ్ చేస్తారు. లేదా ఫ్యామిలీ ప్రెషర్ వల్ల, కెరీర్ ప్రయారిటీస్ వల్ల, డిస్టెన్స్ వల్ల లేదా మరెవైనా ప్రాక్టికల్ రీజన్స్ వల్ల మనం వేరొకరితో రిలేషన్షిప్ మొదలు పెట్టాలి అనిపిస్తుంది. అప్పుడు మనకి గిల్ట్ వస్తుంది. “నేను ఒకరి గురించి అనుకుంటూ, మరొకరితో అన్ఫెయిర్ చేస్తున్నానా?” అని.
కష్టం ఎక్కడ ఉంది?
ఈ కష్టం ఎక్కడ ఉందంటే, మనసు ఒకచోట ఉండి, లైఫ్ మరో డైరెక్షన్ లో వెళ్ళినప్పుడు మనం స్ప్లిట్ అవుతాం. ఒక పార్ట్ మన హార్ట్ లో ఆ ప్రీవియస్ పర్సన్ కోసం అలానే ఉంటుంది. మరొక పార్ట్ ప్రాక్టికల్ గా ప్రెజెంట్ పర్సన్ తో బాండింగ్ క్రియేట్ చేయాలని చూస్తుంది.
ఈ ట్రాన్సిషన్ పీరియడ్ లో మనం కన్ఫ్యూజన్ లో ఉంటాం. కొత్త పర్సన్ తో మాట్లాడుతున్నప్పుడు కూడా మనసులో కంపారిసన్స్ వస్తుంటాయి. “ఆ పర్సన్ అయితే ఇలా రెస్పాండ్ చేసేవారు” అని అనుకుంటాం. అది కొత్త పర్సన్ కి ఫెయిర్ కాదు. వాళ్ళకి మన కంప్లీట్ అటెన్షన్ రావాలి కదా! కానీ మనసు అంత ఈజిలీ మారదు. ఇంకా కష్టం ఏంటంటే, కొత్త పర్సన్ మంచివారు అయినా, మనకి గిల్ట్ వస్తుంటుంది. “నేను వాళ్ళని కూడా డిజర్వ్ చేయలేదు” అని అనిపిస్తుంది.
హీలింగ్ ప్రాసెస్ ఎలా జరుగుతుంది?
టైమ్ అనేది గ్రేటెస్ట్ హీలర్ అంటారు కదా, అది నిజమే. కానీ ఆ టైమ్ పట్టే వరకు మనం పేషెన్స్ తో ఉండాలి. కొత్త పర్సన్ తో చిన్న చిన్న మోమెంట్స్ క్రియేట్ చేసుకోవాలి. వాళ్ళ లాఫ్టర్ వింటున్నప్పుడు, వాళ్ళ స్టోరీస్ వింటున్నప్పుడు, వాళ్ళ కేర్ అనుభవిస్తున్నప్పుడు – ఆ మోమెంట్స్ లో మనం ప్రెజెంట్ గా ఉండాలి. మళ్ళీ ఆంక్షియస్ గా కానీ ఇది కూడా ప్రెషర్ లేకుండా జరగాలి! “నేను త్వరగా మూవ్ ఆన్ అవ్వాలి” అని ఫోర్స్ చేసుకుంటే మరింత కష్టం అవుతుంది. కొన్నిసార్లు రాత్రులు ఆ ఓల్డ్ పర్సన్ గురించి అనుకుని బాధపడవచ్చు. అది నార్మల్! అలాంటప్పుడు మనం గిల్ట్ ఫీల్ అవ్వకుండా, “ఇది కూడా ప్రాసెస్ లో పార్ట్” అని అక్సెప్ట్ చేసుకోవాలి.
కొత్త బిగిన్నింగ్ ఎలా చేయాలి?
కొత్త పర్సన్ తో రిలేషన్షిప్ మొదలు పెట్టడం అంటే బ్లాంక్ స్లేట్ తో రాయడం లాంటిది. మన పాస్ట్ ఎక్స్పీరియెన్సెస్ నుంచి నేర్చుకున్న లెసన్స్ తీసుకుని, కానీ ప్రీవియస్ పర్సన్ తో కంపారిసన్స్ చేయకుండా. వాళ్ళ యూనిక్ క్వాలిటీస్ ని అప్రిషియేట్ చేయడం నేర్చుకోవాలి. వాళ్ళ ఇంటరెస్ట్స్ ఏంటో తెలుసుకోవాలి. వాళ్ళతో కొత్త మెమరీస్ క్రియేట్ చేసుకోవాలి. మనం ఆనెస్ట్ గా ఉండాలి. వాళ్ళతో ట్రస్ట్ బిల్డ్ చేసుకోవాలి. అప్పుడప్పుడు మన పాస్ట్ గురించి మాట్లాడాలని అనిపిస్తే, అప్రోప్రియేట్ టైమ్ లో షేర్ చేయవచ్చు.
కానీ ఒక విషయం గుర్తుంచుకోవాలి – ప్రతి పర్సన్ డిఫరెంట్. ప్రతి రిలేషన్షిప్ యూనిక్. మనం ఒకరితో ఎక్స్పీరియెన్స్ చేయలేకపోయిన డ్రీమ్స్ ని మరొకరితో ఎక్స్పీరియెన్స్ చేయవచ్చు. అది కూడా అంతే బ్యూటిఫుల్ అవుతుంది!
చివరికి..
లైఫ్ లో ఇలాంటివి జరుగుతుంటాయి. అది మనల్ని వీక్ చేయదు, స్ట్రాంగర్ చేస్తుంది. మనం ఎంత లవ్ చేయగలుగుతామో, ఎంత కేర్ చేయగలుగుతామో తెలుసుకుంటాం. ఒకరితో కలలు కని, మరొకరితో రియాలిటీ క్రియేట్ చేయడంలో తప్పు లేదు. లైఫ్ అంటే అలాంటి అన్ఎక్స్పెక్టెడ్ టర్న్స్ తో నిండి ఉంటుంది.
ముఖ్యమైనది ఏంటంటే, మనం జెన్యూన్ గా ప్రేమించడం మానకూడదు. కష్టం వచ్చినా, డిసప్పాయింట్మెంట్స్ వచ్చినా, మనసు మూసేసుకోకూడదు. ఎవరో ఒకరు మనకోసం వెయిటింగ్ ఉంటారు. మనమూ వాళ్ళకోసం పర్ఫెక్ట్ మ్యాచ్ అవుతామ. అప్పుడు మన ప్రీవియస్ ఎక్స్పీరియెన్సెస్ అన్నీ సెన్స్ అవుతాయి

అందంగా అనిపించిన భావాన్ని పదాల్లో మార్చే నైపుణ్యం, ప్రతి వాక్యంలో తలపోసే సున్నితత్వం… ఇవే సంజన రాతల్లో ప్రత్యేకత. ప్రేమ, నమ్మకం, ఒత్తిడిలాంటి భావోద్వేగాల్ని నిండుగా చెప్పేలా, కానీ చదివినవాళ్ల గుండె నొప్పించకుండా రాయడమే ఆమె శైలి. ఆమె వాక్యాల్లో తడిచినపుడు, మీ జీవితపు చిన్న మజిలీ గుర్తొస్తుందనిపించకమానదు.
